مسئله نیوکم؛ چالشی برای قطعیت گرایی (Determinism)؟

[asmani]

به گمان من، استدلال اول درست نیست، چرا که فرض داشتن اراده آزاد را به گونه ای وارد مسئله کرده است، در حالی که با فرض دیترمنیزم، اراده آزاد وجود ندارد.
برای روشن شدن این نکته، اجازه دهید که یک مسئله کمکی را مطرح کنم. فرض کنید همین پیشگو، در یک جهان دیترمنیستیک، پیش بینی کند که شما که فردا به آرایشگاه می روید و این پیش بینی را با شما در میان بگذارد. آیا شما می توانید فردا به آرایشگاه نروید؟ پاسخ من اینست که اگر پیشگو چنین پیش بینی کند، مجموعه اتفاقات در نهایت به گونه ای خواهد بود که شما قطعاً به آرایشگاه خواهید رفت، حتی اگر شده، افرادی فرزند شما را به گروگان می گیرند تا شما به آرایشگاه بروید! در مورد مسئله ما نیز همین است، یکبار دیگر استدلال 1 را مرور کنیم:

پیشگو پیش بینی خود را انجام داده و اکنون دیگر امکان تغییر محتویات جعبه b را ندارد. اگر جعبه b شامل 0$ باشد، انتخاب هر دو جعبه به سودی برابر 1,000$ و انتخاب فقط جعبه b به سودی برابر 0$ می انجامد. همچنین اگر جعبه b شامل 1,000,000$ باشد، انتخاب هر دو جعبه به سودی برابر 1,001,000$ و انتخاب فقط جعبه b به سودی برابر 1,000,000$ می انجامد. در نتیجه، در هر دو حالت، انتخاب هر دو جعبه سود بیشتری برای بازیکن دارد.

اگر جعبه b شامل 1,000,000$ باشد، به این معناست که بازیکن به هیچ طریقی نمی تواند هر دو جعبه را بردارد، حتی اگر مانعی فیزیکی وجود نداشته باشد.

البته یک نکته دیگر در مورد این مسئله تامل برانگیز است؛ با فرض دیترمنیستیک بودن جهان، فرض وجود چنین پیشگویی، منطقاً محال نیست، اما در حالتی که پیشگو، خود در سیستمی که در حال پیش بینی است، حضور دارد، چطور؟ آیا منطقاً ممکن است که یک پیشگو، بتواند رفتار سیستمی که خود با آن سیستم بر هم کنش دارد را پیش بینی کند؟