کاپیتالیسم و ماهیت دزد بودن آن

[sonixax]

خیر هست ، سرمایه‌ای که شخص A داره با ندادن حقوق شخص B درست شده! اگر سود به اندازه عادلانه با کارگر تقسیم میشد دیگر شخص اول سرمایه دار نمی‌شد!

یعنی شما هرگونه احتمال دیگه برای جمع کردن سرمایه رو به کل نادیده میگیرید!!!!
مثل :

1 - کارکردن برای دیگری و جمع کردن پول
2 - برنده شدن در لاتاری
3 - ارث رسیدن
4 - خرید و فروش فلزات گرانبها
و ...

خیر اینگونه هم نیست! تا زمانی‌ که سرمایه دار پول بیشتر دارد ، راحت میتواند دولت را بزند و قوانین را به سود خود عوض کند! مثل قوانین Right to work در آمریکا که برای نابودی اتحادیه‌های کارگری است

سرمایه دار هر چه قدر هم که پول داشته باشد وقتی کارگر ماهر حاضر نشود برایش کار کند هیچ غلطی نمیتواند بکند! هیچ قانونی هم در هیچ کجای دنیا افراد رو مجبور به انجام کاری که دوست ندارند انجام بدند نمیکنه . برای همین کارگر ماهر همیشه ی خدا زورش به سرمایه دار و ... میرسه.

شما هی‌ می‌گویید که کارگر هم میتواند سرمایه دار بشود ، من هم گفتم در یک گروه تبهکاری یک شخص دون پایه نیز روزی میتواند رئیس بشود ، ولی‌ این قبح اصل قضیه را پاک نمیکند! تبهکاری و سرمایه داری در وجود خود یک سیستم خراب است.

من هم گفتم مثالتان بی ربط است! سرمایه داری نه چیز بدیست! نه جرم است و نه مشکل اخلاقی دارد .
اینکه یک سرمایه دار از موقعیتش سوء استفاده میکند با اینکه خود سرمایه داری بد است زمین تا آسمان فرق دارد.
حکومت کمونیستی هم یک حکومت سرمایه داری دولتیست!
اگر شما بروید یک بقالی باز کنید برای خودتان کار کنید هم یک سرمایه دار خرد هستید.
همان کارخانه ها و شرکتهای شراکتی که پیشتر مثال زده بودید هم نوعی از سرمایه داریست با این تفاوت که سرمایه اولیه نه تنها توسط یک نفر بلکه توسط تک تک اعضا و کارگران تهیه شده.
پس سرمایه داری به خودی خود چیز بدی نیست ، سوء استفاده کردن از در اختیار داشتن سرمایه هستش که چیز بدیه.

مشکل این هست که کسی‌ اصلا نباید از ابتدا آنقدر سرمایه داشته باشد که بتواند این کار را بکند ، ابزار تولید را به دست بگیرد و دزدی کند. اگر بر فرض اینکه سرمایه داری چیز خوبی‌ است پیش برویم خوب آن چیزی که شما می‌گویید صحیح است

تمام این دفتر و دستک شرکتهای چند ملیتی و ... (به غیر از اونهایی که از ابتدا با پول مالیات مردم و دولت شروع به کار کرده اند مانند کارخانه های اسلحه سازی) از اول اونقدر سرمایه نداشتند و از یک سیستم خیلی کوچک و با سرمایه های بسیار اندک شروع به کار کرده اند. در دنیای امروز که شما میتوانید با مطالعه یک کتاب و یاد گرفتن زبان برنامه نویسی مثلن Objective C به راحتی و تنها با 90 دلار سرمایه شروع به کار کنید و دفتر دست خودتان را راه بیندازید و پولهای میلیونی (در صورتی که اندکی خلاقیت داشته باشید) در بیاورید! مثل همین کمپانی ROVIO .
سوای اینها صاحب یک مغازه کوچک، یک کیوسک روزنامه فروشی ، یک پیتزا فروشی ، طلا فروشی ، راننده تاکسی ، صاحب فیس بوک ، بیل گیتس و ... همگی سرمایه دار هستند فقط اندازه هاشون با هم فرق میکنه .
پس وقتی میگویید کسی نباید آن قدری سرمایه داشته باشد که یک کسب و کار را آغاز کند و سرمایه دار شود! در حقیقت دارید میگید تمام جامعه را باید در فقر مطلق نگاه داشت تا هیچ وقت کسی نتواند 10-20 هزار دلار پول جمع کند یک سوپرمارکت باز کند مثلن!!!! خوب این ایده از همون اول بسم السپاغتیش محکوم و غیر اخلاقیه.

در ضمن من کماکان بر روی پیشنهادی که دادم ایستاده ام. 20 هزار دلار بیاورید یک مغازه باز کنید من هم برایتان تمام کارهای مغازه را میکنم سرمایه اولیه تان + 30% سود که بهتان برگشت خداحافظ باقیش همه مال من است تازه من کارگر خوبی هستم 100% سود را نمیخواهم 30% اش را هم دارم میدهم به شما نگران بهره کشی از من هم نباشید با کمال میل برایتان کار میکنم.