همبود کاررَها - The work-free society

[Ouroboros]

اینهم سخنی بی سر و ته بود.
مگر کشورهای سوسیالیستی اروپایی هماکنون جز این هستند؟ شما در اروپا هم میتوانید هیچ کار نکنید و از دولت هزینه‌هایِ گذران زندگی را (گرچه با اخم و تخم) بگیرید
, ولی میبینیم نه تنها کار برچیده نشده که بیشتر از همان آمریکایی‌ها هم مردم کار میکنند و بامزه‌تر از همه, در اروپا شما بسختی و شاید با برخ[1] یک به ده/صدهزار آدم چاق ببینید! ((:

سوسیال‌دموکراسی غربی و حقوق بخور-نمیر بیکاری که می‌دهد = برآوردن مصنوعی تمام یا دستکم بخش بزرگی از تمام نیازهای انسانی شما

نه نگرفتید, نیاز به کار در هیچ همبودی[1] از میان نرفته و نمیرود, بساکه گفتیم کارهای سخت (چیزهاییکه مایه‌یِ فرآورش[2] نان و آب و دیگر
نیازهای پایه‌ای باشند) به ماشین سپرده میشوند و هر کاری دیگری آنجاست تا اگر شما خواهان زندگی بهتری بودید, به آنها بپردازید.

هر کاری در قیاس با بی‌کاری سخت است، بنابراین برای انجام دادن یک کار باید دلیل داشته باشید اگرنه موجود زنده طراحی شده تا حداکثر انرژی ممکن را بدست بیاورد و حداقل انرژی ممکن را مصرف بکند(که یعنی صبح تا شب اگر نیازی نداشت بخورد و بخوابد و بکند). لطفا برای ما شرح بدهید که وقتی غذای شما به قدر نیازتان(هر وقت گرسنه شدید)رایگان است، مسکن شما فراهم است، برای سکس نیازی به پریدن از هزار حلقه‌ی آتش رمانس و ... ندارید و یک عینکی به چشم می‌زنید و زیباترین زن دنیا را می‌گایید و ... چه چیزی شما را به کار کردن وا می‌دارد؟

پس ما تنها دامنه‌یِ کارهای برای انجام را کاسته‌ایم + بهره‌کشی را بیخ برکنده‌ایم.

بهره‌کشی که پیوندی با چیستی ابزار کار ندارد، درگیراست با مالکیت آن و میزان دخالت این مالکیت در تقسیم سود محصول تولید شده با استفاده از آن. مارکس اتفاقا معتقد بود ماشینیزه شدن بیشتر به زیان کارگران است زیرا ارزش نیروی کار آنها را کاهش می‌دهد. بنابراین شما دامنه‌ی کارهای برای انجام را کاسته‌اید = ۹۰٪ مردم را قادر به بخور و بخواب و بکن بدون کار کرده‌اید و در صورت اشتراکی کردن ابزار ماشینیزه شده‌ی تولید بهره‌کشی را از بیخ برکنده‌اید.

ولی خب این سخنان چه ارزشی دارد, بگذارید میلیونها تن از
گرسنگی و در رنج و درد بمیرند تا زندگی امیر "هدفمند" بماند!