فطری بودن وجود خدا،ادعا یا واقعیت؟

[agha Roozbeh]

من فکر می‌کنم این شیوه مقبولیت بیشتری نزد خواننده دارد، طوریکه با فکر مخاطب بازی می‌کند و گاه او را فریب می‌دهد.
فارغ از محتوا و درونمایه‌ی پیام‌ها، قالبِ نگارشی خشت اول را برای اثرگذاری بر ذهن و روان خواننده‌ دارد. شما اگر هر استدلال
مضحکی را در یک ساختار متکلف، ادیبانه و یکپارچه به قلم درآورید به مراتب با استقبال بیشتر و گسترده‌تری مواجه می‌شوید.
من این‌ را از مزدک آموختم، نثر مزدک در میان تمام فروم‌نویسانِ پارسی یکتا و یگانه بود؛ او با تمام ابزار ممکن و فن بلاغت به
جنگ عمله‌ی جهل می‌رفت؛ تا بدانجا که پَـرهون (دایره‌ی) سرخ‌رنگِ پایِ نویسه‌هایش نیز سبکِ منحصر به فردی برای «برجسته‌تر»
شدن پیام‌هایش نسبت به دیگران بود.

یعنی به بیانی دیگه به جای بالا بردن محتوای حرفها ٬ با اینکار به بقیه افکار خود را میقبولانید(؟) :D
سبک نوشتن مختص هرکسه و حتی ارزش انتقاد هم نداره اما من فکر میکنم یه جور گول زدنه ٬ چه گول زدنه خود آدم و چه گول زدن دیگران