خواستم تاپیکی جدا برای ِ کارگران کشته شده‌ی ِ ایران‌خودرو بزنم، دیدم فاجعه آنقدر عادی‌ست که صفحه‌ی ِ اول بخش سیاست را میشود یکجا پر کرد از اخبار مرگ و میر آدمهایی که بعد از شش ماه کار بدون حقوق معدن روی‌شان آوار میشود، از داربست پائین می‌افتند یا می‌روند لای ِ غلطک. آیت‌الله‌ها رحلت ملکوتی می‌کنند، سیاسیون جان می‌سپارند، مایه‌دارها درمی‌گذرند و «رفقا» شهید می‌شوند، این فقط فقرا هستند که می‌میرند، خیلی ساده و بدون بولد و سرتیتر.
از کارگران معدن تا مراکز صنعتی، هرگز هفته‌ای بدون ِ سوانح منجر به مرگ سپری نمی‌شود. سوانحی که می‌توان با اندکی هزینه و بالا بردن استانداردهای ایمنی از آنها جلوگیری کرد. وانگهی جان ِ آدمها مجانی‌ست، و کارگر ایرانی هیچ ابزار ِ سیاسی برای دفاع از خود دربرابر ِ سرمایه‌دار فاسد «بخش خصوصی» و سرمایه‌دار ِ سرکوبگر بخش دولتی ندارد، نه اعتصاب، نه سندیکا، نه جنبش میلیونی، نه رسانه‌ی ملی..
---------- ارسال جدید اضافه شده در 04:26 pm ---------- ارسال قبلی در 04:24 pm ----------
روز شنبه 89/11/9 بيش از250نفر ازكارگران كارخانه نساجي قائمشهر شماره 2 دراعتراض به 10ماه حقوق عقب مانده خود درجلوكارخانه تجمع كردند. اين تجمع تاساعت 13:30 ادامه داشت. اين دومين روزي است كه اين كارگران تجمع داشته اند. بدليل اين وضعيت يعني عدم پرداخت حقوق 10ماهه ,كارگران دروضعيت معيشتي بسيار نامناسبي زندگي ميكنند و حتي براي تهيه نان شب خود دچار مشكلات جدي هستند و عليرغم پيگيريهاي مستمر از جانب كارگران , ولي متاسفانه تاكنون هيچ پاسخي مبني بر حل مشكلاتشان به آنها داده نشده است.
ایران کارگر
پاسخ با گفت‌آورد