دیدگاه خداباوران دربرابر ناخداباوران به زندگی

[mosafer]

من خودم شادترین هومنی^[1] هستم که در زندگی میشناسم و بخشی از آنرا در همین فلسفه‌یِ آزاداندیشی و باژ ندادن به هیچ کس و هیچ چیز (از جمله آفریدگار) میدانم (:

از بیرون همه‌یِ ما تا اندازه‌یِ بالایی زیر کنترل هستیم, چه بپوشیم, چه جور بسخنیم, ولی از درون هتا اگر آفریدگاری هم بود روی
اینکه من یکی پرستش اش نخواهم کرد میتوانید حساب باز کنید. زمانیکه برای خودتان میزیوید^[2] و همه‌یِ هستی و اندیشه
اتان از آنِ خودتان بود, روشنه که زندگی را نیز شادتر میسپرانید تا هنگامیکه پیوسته بسهید^[3] از درون و بیرون کنترل میشوید.






----
1. ^ human+i::Humani || هومنی: بشریت mankind || هومنی: یک هومن a human
2. ^ Zistan <— Zividan
3. ^ Sohidan || سهیدن: حس کردن MacKenzie to sense

ببخشید که رک حرفم رو میزنم و امیدوارم جسارت نباشه:

من فکر میکنم شما از اون قسم افرادی هستید که جز خودش کسی براش مهم نیست همه باید از زندگی لذت ببرند و مهم نیست چه کسانی زیر پاش له میشوند از هم خونان گرفته تا بیگانگان
برایتان اصلا مهم نیست که در راه رسیدن به هدفتون(حالا هر چی میخواد باشه)چه کسانی کنار شما قرار دارند و حامی شما هستند همانطور که مقابلینتون و همین باعث میشه زمانی که احساس خطر کنید همه را از یک تیغ بگذرانید
و اینکه میگویید
و همه‌یِ هستی و اندیشه اتان از آنِ خودتان بود
براستی باید چنین باشد برای هر کس تا بتواند بهترین ها را بدست بیاورد ولی حس تعهد به کسانی که دوستشان داری این مهم را کمرنگ میکند
تقسیم می کنی آن را بر تعداد افرادی که برایت مهم هستند و شما چنین نمی کنی

+
البته شما راحت می تونید بگید من اشتباه میکنم و این گونه نیست