نظر من بعد از چهار سال این هست که اعتقاد ندارم جای موسوی و احمدی نژاد در آرا جا به جا شده بود...نهایتا میشه گفت شاید به دور دوم کشیده میشد !!
مردم در چارچوب نظام قصد اصلاح داشتن و میخواستن از دست احمدی خلاص بشن و کسی به فکر براندازی نبود اصولا...
هیچ کس فکرش رو هم نمیکرد که تقلبی بشه و بعدش شورش و درگیری و اینها...
شعارهای ابتدایی مردم "رای من کجاست" بود یا " برادر شهیدم رایتو پس میگیرم" پس مشخصه کسی به فکر رادیکال کردن اوضاع نبود در ابتدا...
اون به اصطلاح رهبران جنبش اصلا در فاز دیگه ای بودن و همه اش حسرت دوران طلایی امام رو میخوردن و میخواستن به اون دوران برگردن ولی در جبهه مردم به مرور حرکات و شعار ها رادیکال شد...
همین دوگانگی در بدنه جنبش و رهبری نمادین اون باعث شد به مرور هر روز ضعیف و ضعیف تر و در نهایت خاموش بشه...
ولی من هم مثل داریوش گرامی فکر میکنم امکان نداره یک پدیده اجتماعی بی تاثیر باشه، شاید تاثیر کوتاه مدت نداشته باشه اما در دراز مدت تاثیر گذار هست...همه قطعات پازل وقتی کنار هم جمع شدن اون زمان تاثیرشون مشخص میشه...
هر چند فکر میکنم اکثریت مردم هنوز درک درستی از آزادی و دموکراسی و لیبرالیسم و اینها ندارن و براشون امام حسین و محرم و شب قدر و اینها با ارزش تر هست پس حتی اگر سیستم هم تغییر کنه تازه اول راه هستیم.
پاسخ با گفت‌آورد