گفت‌آورد نوشته اصلی از سوی Nâxodâ نمایش پست ها
واژگان هام[1] را هم میتوان به پارسیک برگرداند, اتفاقا بیشتر واژگان هام خودشان پارسیک هستند, "واسه", "انگار", "جوری؟", "بچزون", "پکوندن" (:





امشت خامه مست و برگ مست‌تر ...
او میلغزد و من نپاهنده‌یِ[2] خشم اش ...
نه از خرد نودادی[3] است نه از شیدایی ...
دل سپردم به این خامه‌یِ بیجان ...
سنگ را میشکافد آنگهکه فرمان بدست دارد ...
امشب نه من نوای ماندن دارم نه دل ...
میخواهم تا پگاه[4] برایم مستبازی کنی ...
هان‌ ای خامه! ...
پنهان مشو از پیش دیدگانی که جز تو رازداری ندارند ...
امشب ...
من مست و ...
برگ مست و ...
خامه‌یِ مست‌تر ...

یا

من مست و ...
برگ مست‌‌تر و ...
خامه‌یِ مستِ‌ست* ...


قلم = خامه, کَلَک, هَخام
کسیکه استعداد نویسندگی دارد = خامه‌یِ ادبی داشتن




*
در پارسیکِ باستان پسوند -ešt یا est (به گمانم) همان "ترین" امروز بوده, مانند به و به‌شت (بهشت) که میشود بهترین یا همان Best.


سپاس
نمیشه بجای خامه چیز دیگه گذاشت؟
یا در تکرار از چیز دیگه استفاده کرد
به نظرم به اندازه ای که "خامه " تو چشمه قلم نبود
یجوری میشه تکرار اینهمه " خامه"