کودکی - پست ترین دوران زندگی انسان

[Mehrbod]

پس با این نگرش میشود گفت که همه ما از زمان تولد کمی خود آگاهی داریم و این کمکم بیشتر میشود....هتا پس از 20 سالگی....چرا که ژرف اندیشی انسان در یک جا و یک مکان متوقف نشده و نمیشود....
و نمیشود گفت که من دیروز خودآگاه نبودم و کودکیم بد و پست بود امروز یکهو خودآگاه شدم و کودکیم را دوست دارم و از آن لذت میبرم...

پس هر روز میتوانیم خود آگاه تر شویم و....
پس با نگرش شما هر روز میشود گفت گذشته من پستترین زمان زندگی من بوده است و این تنها کرانمند به جوانی و نوجوانی و کودکی و شیر خوارگی و....نیست

و اینکه پستترین دوران را کرانمند کنیم به کودکی گزاره نادرستی میشود.

خوب مغز تا 25 سالگی بیشتر رشد نمیکند! پس از آن توانایی‌های مغز آنچنان نمی‌دگرند (نمیدگرند به کل)، تنها داده‌های درون آن بروزشده و میدگرند سامکینگ جان!

مغز سخت‌افزار ما برای داده‌پردازی است و خودآگاهی نیاز به بالاتر تراز داده‌پردازی را دارد و جایگاه آن
هم در Prefrontal Cortex که در بخش neocortex یا همان «نوپوسته» مغز باشد.
واژه «نو» هم بدرستی به همین نو بودن این مغز در درازنای فرگشت اشاره میکند، واپسین جایی که مغز آدم فرگشته.

15 سالگی هم من تنها گفتم آستانه‌ی بایا دستکم برای من در اینکه خودم را 100% خودآگاه بدانم بود، دیگران شاید ژنتیکی یا پرگیریک زودتر یا دیرتر این احساس را پیدا کنند.