مساله ای که مدتیه بهش فکر میکنم اینه که خیلی از فحشهای رکیکی که استفاده میکنیم در واقع از نظر بنده نکته منفی ای ندارند. بنظر من با استفاده از این اصطلاحات به عنوان دشنام، مسایلی چون سرکوبِ آزادی جنسی و زن ستیزی را به رسمیت میشناسیم. همچنین برخی از آنها مستقیما تاییدی بر احکام مسخره اسلام است. فحشهایی مثل *س کش، جنده، مادر جنده، خواهرتو *اییدم(و فحشهای مشابه که فرو رفتن آلت مرد در زن نکته اصلیشان است)، حرامزاده، زنا زاده، نجس، لامصب و ... . سئوال اینست که اگر این کلمات از نظر کسی منفی نیست و همچنین منشا خرافی، زنستیزانه و ... دارند، باز هم باید از آنها استفاده شود؟ آیا زیان استفاده از این فحشها بر سودشان نمیچربد؟
نکته جالبی که زیاد باهاش برخورد کردم، اینه که خیلیا که ظاهرا اسلام را کنار گذاشته اند و با تندترین لحنها هم از آن انتقاد میکنند، از حرف زدنشان مشخص است که هنوز مسلمانند مثلا نه تنها از حرام زاده، سگ، نجس، بی دین و خیلی کلمات اسلامی دیگر برای فحش استفاده میکنند، بلکه واقعا هنوز به این مفاهیم اعتقاد دارند.
دسته دیگری از کلمات که بعنوان فحش استفاده میشوند، نام برخی از حیوانات است. در این مورد هم من اصلا موافق این فحشها نیستم. خر این حیوان دوست داشتنی، شاید در این میان بیشتر از بقیه حیوانات مورد ظلم قرار گرفته باشد. خصوصا اینکه اگر فردی رفتارهای غیراخلاقی کند، به او میگویند جانور یا حیوان. مگر رفتار غیراخلاقی(حتی غیر آگاهانه) در بین حیوانات چه اندازه دیده میشود که انسانیت و حیوانیت بعنوان دو قطب مخالف (اولی مثبت و دومی منفی) شناخته میشوند؟ شما بگویید، آیا این بی احترامی به حیوانات نیست؟
درباره کودکان و فحش هم میخواستم بدانم گفتن کلمات رکیک(حتی بدون خشم) جلوی کودکان چه تبعاتی دارد!؟
نکته دیگر که فعالان حقوق زنان مطرح میکنند حق برابر زنان در فحش دادن و استفاده از کلمات رکیک است. که من هم موافقم.
پ.ن: این پست و پست قبلی من نگرهای شخصی هستند. به درستی نظراتم اطمینان ندارم، و چندان تحقیقی در این باره نکرده ام.
پ.ن 2: من تازه متوجه شدم که گویا یک تاپیک دیگر بنام "کارکرد ناسزاگویی" پیشتر باز شده است. فکر نمیکردم در تالار فلسفه و منطق باید دنبال این موضوع بگردم. متاسفم، هر کاری که مدیران صلاح میدانند بکنند.
پاسخ با گفت‌آورد