درود بر شما دوستان قدیمی، مهربد گرامی، من اساس رفتارها و داوری های اخلاقی ام را بر "خود را جای دیگری گذاشتن" قرار میدهم، بر این اساس من چنین نتیجه میگیرم که هر کس خواهان ارزیابی کارنامه ی اخلاقی دیگران است، باید شرایط زمانه و به خصوص اخلاقیات حاکم بر مردم آن زمانه را به عنوان یک پارامتر مهم در نظر بگیرد، اینکه افرادی به انگیزه ی جیبشان علی را معصوم و امام کردند نیز به ما پروانه نمیدهد که در مورد ارزیابی او با دیگران فرقی قائل شویم، مگر اینکه شما برهانی بیاورید.(فراموش نمیکنیم که مورد محمد استثنایی است، میدانیم که علی مدعی عصمت و امامت نبود.) /// سونیکسس عزیز، شما در مورد در نظر گرفتن شرایط تاریخی با من همداستانید، اینکه تئوری های فضیلت محور ارسطو و افلاطون و سقراط به گوش اعراب نرسیده بود هم به هر حال عللی دارد که بیشتر آن ها از اراده ی خودشان خارج بوده، و البته در مورد خاص علی، باید توجه کنیم که در آن دوره ها همگان در همه ی تمدن ها فرهنگ مردسالار داشته اند (از مورد خاص افلاطون میگذریم که هر کسی حرفش را نمیفهمیده، ولی میدانیم که در آتن در اوج شکوفایی و دموکراسی هم زنان حق رای نداشته اند).
پاسخ با گفت‌آورد