مانور تبلیغاتی قدرت نظامی ایران هم از اون چیزهاییست که واقعا من رو به خنده میندازه. به شخصه تا بحال جز از دهن آدم های بیسواد یا جیره خوار نشنیدم کسی قدرت نظامی ایران رو در مقیاس جنگی قبول داشته باشه.
بعضی وقت ها که بخوام بفهمم که آدمی که دارم باهاش حرف میزنم چه کارست و چقدر بارشه و اصلا ارزش کالری سوزاندن و بحث کردن رو داره این بحث رو پیش میکشم ببینم چه حرفی میزنه.
جمهوری اسلامی اگر قدرت بود که از همان اول آویزون چین و روسیه نمیشد. خودش با قدرت میرفت جلو و دقیقه ی نود که جنگی در گرفت برگ های برنده اش و اتحادش با قدرت های دیگر را رو میکرد.
موشک شهاب و شهین و سجیل و آجیل و این ترقه بازی ها فقط کارایی اش تهییج افکار عوام داخل کشور است و مصرف داخلی دارد. منطقی هم هست که اگر این ها بدرد جنگ میخورد این همه زور نمیزدند تا بمب هسته ای بسازند.
پاسخ با گفتآورد