اَمرداد ( نه مرداد)
- امرداد = بی مرگی و جاودانگی
- مرداد = مرگ و نیستی
امرداد یک کلمه ی اوستایی است که معنی لغتی آن بی مرگ و جاودانه میباشد اما اگر الف اول این کلمه را برداریم و مرداد تلفظ کنیم معنی آن کاملا برعکس شده و تبدیل به مرگ و نیستی میشود.
در زبان اوستایی اگر الف به اول کلمه ای اضافه شود معنای معکوس میگیرد. مرداد به معنی مرگ و نابودی است و اگر الف به اول آن بیافزاییم معنی آن ضد مرگ میشود.
زین پس این واژه را درست تلفظ کنیم بخصوص اکنون که ماه امرداد فرا رسیده .
در اوستا امرداد سرور گیاهان است . وی در کنار بانوی خرداد که از سوی آناهیتا به نگاهبانی آبها گماشته شده خوراک تمام آفرید ه های گیاهخوار اهورامزدا را فراهم کرده و به آب و گیاهان سلامت و شادابی می بخشد .
در اوستا حرف زدن هنگام غذا خوردن گناه و بی حرمتی به خرداد و امرداد است.
در زرتشتنامه امرداد به زرتشت اینگونه سفارش میکند:
مردم درختان را بیهوده قطع نکنند گیاهان را تباه نکنند که آسایش مردم و چهارپایان است.
در متن پهلوی مربوط به ساسانیان یعنی بندهش نیز اینگونه آمده:
اگر کسی گیاهان را آزارداده و نابود کند امرداد از او دلگیر شده و در آخرت او را بازخواست میکند.
امرداد مظهر کمال و جاودانگی اهورا مزدا نیز میباشد و در اوستا آمده که اهورا مزدا خوشی و شادی خرداد و جاودانگی امرداد را به کسی می بخشد که اندیشه و گفتار و کردارش پاک و بر طبق آئین مقدس بوده است .
((نیاکان ما بسیار بیشتر از دنیای به اصطلاح متمدن امروز برای طبیعت ارزش و احترام قائل بودند))
نیایش ویژه جشن امُردادگان:
می ستائیم امُرداد را
او که خواهان جاودانگی است برای پاک سیرتان
او که مرگ را خوش نمیدارد
او که ترک روح از کالبد فانی را آغازی گرداند برای جاودانگی آنان که پاک زیستند
و جاودانه گردانَد آنا ن را در فردوس اهورامزدا
و جاودانه گرداند آنان که پاس داشتند گیاهان را
و جاودانه گرداند آنانکه پاس داشتند درختان را
می ستائیم امُرداد را
او که ستیزه میکند با دیو مرداد که پیام آور نابودی است
او که ستیزه میکند با تباه کنندگان گیاهان
او که گندمزار از او معطر است
او که چمنزارها را خوش دارد
و دوست دارد دوست دارندگان آنها را
باشد که تو ای امُرداد ستایش ما را بپذیری
و گرمای نفس حیات بخشت را بر سرمای وجودمان بدمی.
پ.ن. واژه immortal نیز همان اَمُرداد است.
پاسخ با گفت‌آورد