تنهایی واژه‌ای برای توصیف یک تمنا نیست، و نه هتا برای اشاره به یک رویداد... چون ماهیتِ تنهایی مثل تمام دیگر انواع حالات روحی دیگر غیرقابل دریافت مستقل از شخصیت است.
نیچه می‌گفت که بیخدایی حاصل از مرگِ خدا نیست که اهمیت دارد، تنهایی انسانِ مدرن است که مهم است.
در کتب دینی گرانترین رنج تنهایی‌ست. آنگاه که مسیح روی صلیب بود، آخرین آزمایش‌اش تنهایی‌اش بود، یونس سالها در شکم یک ماهی بود و و قبر گذرگاهِ انسان در راهِ دوزخ در اسلام است. چرا تنهایی بر انسان اینچنین گران است؟ سترگ‌ترین نوع تنهایی کدام است؟ تنهایی فکری؟ احساسی؟ اجتماعی؟ فلسفی؟ ...
پاسخ با گفت‌آورد