داعش یا همان دولت اسلامی، از جهاتِ زیادی نیازمند تعمق است. این گروهیست بسیار وحشی، هتا با استانداردهای اعصار کهن و گروهی که از عرضه کردن و به نمایش گذاشتنِ توحش خویش در انظارِ جهانیان هیچ ابایی ندارد و چه بسا لذت هم میبرد. من هیچ شکی ندارم که ایدهئولوژی اسلامی در این گروه تروریستی، همچنان که هزار و چهارصد سال پیش برای محمد و 36 سال پیش برای خمینی ارزش انگیزشی چندانی نداشت، اینجا هم ندارد؛ اینکه علارغمِ انتشار هرروزهی جنایاتِ هولناکِ این گروه در شبکههای جتماعی و رسانههای خبری جهان، از همه جا به ویژه از کشورهای مدرن و متمدنِ غربی هوادارانِ فراوانی برای این گروه یافت میشود، به روشنی نشان میدهد که باید در جای دیگری به دنبالِ هستهی انگیزشی چنین گروهی بود.
من در راستای این جستار، میکوشم به ماهیت و سرشت این تفکر نزدیک شوم، هرچند که هنوز در آن به جامعیت نرسیدهام!