زن‌ستیزی عفونی [+18]

[Ouroboros]

این جستار را برای ستیزیدن منسجم‌تر با زنان براه انداختم.



در اینجا به بانوان گرانقدر انجمن نشان می‌دهم تفاوت میان طرح منطقی یا عاطفی مسائل حقیقی مردان، نقد تاریخی، فلسفی و علمی فمینیسم و تلاش برای اصلاح روابط میان زن و مرد در هر دو جامعه‌ی سنتی و مدرن با مدلی بجز همان ِ فمینیسم چه تفاوتهایی با «زن‌ستیزی» دارد. بجز این پست، باقی پیامهای این جستار به شدت ضدزن، توهین‌آمیز و زهردار خواهند بود. این البته به این معنی نیست که حقیقت نخواهند داشت، بالعکس، حقایقی خواهند بود بی‌پرده پوشی و رعایت هیچ عنصر ثانوی، مطرح شده با لحنی تحریک‌آمیز، موهن و عامدانه سخت‌گیر. این جستار را گشودم تا نشان بدهم هیچکدام از مکانیزمهای تحقیر و خجالت‌دادنی که توسط زنان این انجمن برای ساکت کردن منتقدان فمینیسم اتخاذ شده نه فقط جواب نداده و نمی‌دهد، بلکه مرا چنان پایبند به درستی مسیری که در آن گام گذاشته‌ام کرده که حاضرم برای تداوم حرکت استوار در آن تمام اعتبار شناسه‌ی Amir2591 را بی‌درنگ به زباله‌دانی بیاندازم و فدای بیان بی‌ملاحظه‌ی حقیقت بکنم. اگر ما قادر نیستم اینجا که محیطی‌ست مجازی و متشکل از آدمهای ناشناس از ترس برچسب خوردن و رنجاندن عواطف این و آن حقایق را به زن‌پسندترین شکل ممکن ارائه بکنیم یا یکسره مسکوت بگذاریم تا مبادا، به راستی به بد مرحله‌ای از تکامل فرهنگی انسان رسیده‌ایم..

مبادا چه؟ خواهم گفت.

[Ouroboros]

مبادا سکس را از ما دریغ بکنند. بله، استفاده‌ی ابزاری، یا به عبارت بهتر «نظامی» زن از سکس برای کنترل مرد بطور طبیعی و نیز خودآگاه، بر مردانی که بیش از نیم ساعت بر زندگی جنسی خود نگریسته‌اند پوشیده نیست، و چنان است که «مردان کافر به الهه‌ی مقدس» را در محیط مجازی، بی‌استثنا، دیر یا زود به نحوی مستقیم یا غیرمستقیم به محرومیت از دسترسی به کُس، یا به عبارت دیگری نابودی کامل ژنتیکی تهدید می‌کنند. در اوایل این مباحث ضد/فمینیستی در دفترچه، کاربر فمینیست اکنون ناپیدا شیرین، در جستاری پس از طرح اینکه من مردی هستم واپس‌مانده و زن‌ستیز، در پایان پست خود افزود که «پس، فرار باید کرد». یعنی: اگر ادامه بدهی شانس خود با زنها را از دست خواهی داد.

فمینیسم هرگز درباره‌ی «رها کردن زنان تحت سلطه» نبوده و نیست، چنانکه پیشتر در جستارهای دیگر نیز نشان داده شد، هرگز سلطه‌ای منحصرا جنسیتی برضد زنان وجود نداشته و میزان مشخصی از کنترل که توسط خود آنها در برابر ِ و برای خریدن ِ سرویسهای گوناگون، گسترده و مداوم مردان در سیستم «مردسالاری» به ایشان داده شده بود(و هرگز هیچگاه برابر با بهره‌ای که زن می‌برد نبود)، تنها راه بقا برای موجودی غیرمولد و آسایش‌طلب همچون زن در جهانی فاقد تکنولوژی بسنده برای آویزان شدن از دولت، انجام کارهای تکراری و بی‌نیاز از تخصص حقیقی و به زور قوانین «تبعیض مثبت» بوده. پس انگیزه از وجود این ایدئولوژی جدا از تثبیت سلطه‌ی زنان بر جامعه چیست، مگرنه نه آنکه سلطه خود نیازمند مسئولیت پذیری گسترده‌ای‌ست که زنان هرگز اشتیاق، علاقه و توانایی برعهده گرفتن آنرا نداشته‌اند، ندارند و نخواهند داشت؟ به باور من، بیش از هر چیز، اعمال کنترل هرچه بیشتر بر مردان..

از یک سو مردان، تنها نیروی اجتماعی قادر به ساقط کردن یک دولت فاسد و سرکوبگر هستند، هیچ انقلاب زنانه‌ای در تمام تاریخ رخ نداده، و حضور زنان در هیچ انقلابی تعیین‌کننده نبوده، فارغ از آنکه بازنگری فمینیستی از تاریخ‌ بشر با رهیافتی درست‌نمایانه چه ادعایی می‌کند، این همواره خون، درد، هوش، پافشاری و شهامت مردان بوده که سرنوشت سیاسی و غیرسیاسی بشر را رقم زده و هیچ مقداری از «مثال نقض‌» نخواهد توانست خدشه‌ای به این بازشناسی ساده از حقیقت که هر انسان با انصاف و رها از تعلقات ایدئولوژیک قادر به درک آنست وارد آورد. اکثریت مطلق زنان امنیت تضمین شده توسط یک دیکتاتوری حاکم را به احتمال آسیب دیدن بر اثر روبرویی با آن ترجیح می‌دهند. و همین ویژگی ارجح گرفتن «امنیت» بر هر چیز دیگر توسط ایشان(که نمود آنرا در بچه‌پرستی ِ جوامع زن‌محور امروزی می‌بینیم که همه را بچه‌باز و بچه‌دزد می‌بیند و از تکان خوردن بچه از کنار پای مراقبش جلوگیری می‌کند و هر فعالیت خطرآفرینی برای او را ممنوع می‌کند و ...)، دلیل اصلی آنست که چرا برابری برای زنان همانطورکه صد سال تجربه‌ی فعالیت فمینیستی و شصت سال موفقیت مداوم آن نشان داده حرکتی‌ست در خیابانی یکطرفه، به سود زنان، و هرجا برابری به نحوی به تضعیف «امنیت» و آسایش آنها بیانجامد، نادیده گرفته شده، حتی به شدت انکار خواهد شد، همین ویژگی دلیل اصلی آنست که «مدافعین حقوق زن» گمان می‌کنند اخذ امتیاز به قیمت نقض حقوق مردان(مثل «حق» سقط جنین، که حق نیست، زیرا وقتی یک طرف – مادر – توانایی تصمیم‌گیری درباره‌ی مادر ماندن یا نماندن پس از حاملگی را دارد اما طرف دیگر – پدر – اگر بچه نمی‌خواست باید کیرش را توی شلوارش نگاه می‌داشت، این دیگر یک حق نیست، یکطرفه است، و حق یکطرفه می‌شود امتیاز، به قیمت نقض حقوق والدی مرد)ایرادی ندارد و حتی ممانعت از آن نوعی ستیز با کل زنی و زنانگی محسوب می‌شود.

پس میل به باقی ماندن مداوم در امنیت، به هر قیمتی، همراه شده است با تلاشی دیرینه برای کنترل مردها که دولتهای فاسد و دیکتاتوری نیز هر دو را برای بقا و اعتلای خود به بهترین نحو ممکن مورد استفاده قرار می‌دهند. هیچ کس این بی‌عدالتی را به پای زنان نمی‌نویسد که با کمک دولت غیرمردمی و فاسد جمهوری اسلامی، ده‌ها هزار مرد بی‌گناه را، بخاطر مهریه به زندان انداخته‌اند، دقیقا همانطورکه هیچکس اهمییتی نمی‌دهد به این حقیقت که در غرب «آزاد» زنان با همکاری و همدستی با دولت فاسدی که از هر باجی به زنان دریغ نمی‌ورزد مردان را تبدیل به بردگانی کرده‌اند که باید هر ماه نیمی از درآمد خود را بدهند «المونی» و «حمایت از بچه» و «مالیاتی که می‌شود کمکهای دولتی برای زنان». پدر این همدستی میان زنان و دستگاه مستقر برای کنترل، نفع زنان که واضح است، نفع سیستم نیز در تضعیف روحیه‌ی دگرگونی طلب و استثمار ثمره‌ی کار مردان که در هر دو مدل سنتگرا و فمینیست‌گرای دولت دیده می‌شود، تا احتمال هرگونه تغییر عینی در جامعه را به حداقل رسانده و تسلط زن بر مرد، و دولت بر هر دو را حداکثری بکند.

آیا کسی هست که از اینهمه ریاکاری زنان به هنگام طرح «حق زن برای انتخاب» درست وقتی که مرد را از همان حق محروم کرده‌اند و می‌کنند، دلزده و بیزار نباشد؟ یا حتی مثالی از این ریاکارانه‌تر: استاندارد دوگانه با فاحشگی و فواحش. سرنوشت عبرت‌انگز زنان خودفروشی که از دیرباز توسط «خواهران مقدس»(=جامعه‌ی پذیرفته‌شده‌ی زنان توسط خود زنان، که با نرم عوض می‌شود و میلیونها زن در هر جامعه‌ای جزو آن نیستند، چنانکه فمینیستها زنان سنتی را نمی‌پذیرند و زنان سنتی فمینیتسها را نمی‌پذیرند و آنها هر دو، فواحش را هرگز نمی‌پذیرند)تحقیر و آزار و از استعمال «حق انتخاب بر بدن خود» محروم شده‌اند، اما وقت سقط جنین و کشتن بچه‌ی مرد که می‌رسد خودی می‌شوند و ناگهان «حق» پیدا می‌کنند. اینست کثافتی که زنان پخته‌اند: در غرب پیشتاز زن می‌تواند بچه‌ی به دنیا نیامده‌ی خود را بکشد، اما نمی‌تواند سکس را با پول عوض بکند. چرا؟ این چگونه دفاع از «اختیار بر بدن خویش» است که هر زمان نرخ دستگاه تولید مثل زنان را پائینتر از همه چیز، و مطلقا همه چیز ِ مرد می‌آورد بد می‌شود؟


دلیل همچنان پابرجاست، کنترل بیشتر. کُس، تنها ابزار زنان برای کنترل، مجازات و پاداش دادن به مردان در سرتاسر تاریخ بشر بوده است. زن هیچ چیز دیگری برای ارائه به مرد ندارد، و خود او هم اینرا می‌داند، شما برای خوش گذراندن، هم‌اندیشی، تامل، تفریح، تعمق، مباحثه یا همنشینی خارق‌العاده و بی‌نظیر زیر بار تمام مسئولیتهای نامشروع، توهین‌های بی‌جا، توقعات بی‌پایان و رفتار شرم‌آور زنان نمی‌روید، فقط بخاطر کُس است که آنها را تحمل می‌کنید. نیاز بیولوژیکی مرد به تداوم نسل خود از طریق دسترسی به دستگاه تولید مثل زنان، همراه شده با هجمه‌ای همه جانبه و از سوی فرهنگ حاکم تقویت‌شده پیرامون اینکه مرد بودن ِ مرد و مردانگی او و کل کیستی و چیستی و هستی انسانی او در این جهان بسته به اینست که چند زن را به رخت‌خواب کشانده یا چه استفاده‌ای می‌تواند به او برساند، این برآمده از ذهنیت «مردسالار» و «ضد زن» مردان نیست، از بی‌چیزی خودخواسته‌ی زنان است. اگرنه مردان دائم به خودفریبی و توجیه خرفتی زنان مشغول هستند، و حقیقت عریان پیش چشمان خود را نمی‌پذیرند. اینها همه، باعث بوجود آمدن نوعی اعتیاد و وابستگی رقت‌انگیز مردان به کُس شده، وابستگی‌ای چنان شدید که آشکارا مرد حاضر است خود را تا پای بردگی قانونی و اخلاقی و جنسی پست بکند تا دسترسی به آنرا حفظ کرده، تداوم نسل را از این طریق تضمین بکند. باورکردنی نیست حجم حقارت، حماقت و فضاحتی که یک مرد حاضر است برای تقویب و تداوم احتمال دریافت سکس از انسان ماده را به جان بخرد، و زن نیز اینرا می‌داند، و آگاهانه به بهترین شکل از آن برای کنترل کردن مرد و کشاندن او به هر راهی که می‌خواهد بهره می‌برد.


به همین دلیل است که حق انتخاب زن بر بدنش درباره‌ی سقط جنین تضمین، مبالغه و تبلیغ می‌شود، اما همین«حق» درباره‌ی جندگی یا صیغه‌شدن یا بازی در فیلمهای پورنوگرافی به انحای گوناگون توسط همان کسان، رد و نقد و انکار می‌شود، و همه‌ی اینها رخ می‌دهد با وجود آنکه خودفروشی نوع عینی‌تر و دقیق‌تر و بی‌واسطه‌تری از کنترل بر بدن خویش است زیرا پای یک انسان سوم(که وحشی‌گری و بی‌تفاوتی مطلق زنان غربی نسبت به حق حیات او از نظر مقیاس و درندگی تنها قابل قیاس با تنها هالوکاست است)در میان نیست. اما خودفروشی، صیغه‌گری، پورن(که متریال برای خودارضایی محسوب می‌شود)و هر نوع دیگری از ارضای جنسی مرد که از طریق پرداخت باج و خراج بسنده به زنان نباشد مایه‌ی رقابتی شدن «بازار» و روی‌گرداندن میلیونی مردها از زنانی خواهد شد که تمام عمر برای رفاه و آسایش آنها جان می‌کنند و در نهایت هم با عناوین سلطه‌ورز و خراب و خبیث مورد پذیرایی و قدرشناسی قرار می‌گیرند، و هیچ چیز، هیچوقت آنها را راضی نخواهد کرد. در جامعه‌ای حقیقتا بی‌تفاوت نسبت به خودفروشی که آنرا به عنوان انتخاب شخصی افراد بازشناخته‌اند، از آنجاکه در نهایت تمام زنان بدون استثنا سکس را با «چیزی» عوض می‌کنند و دستگاه تولید مثل خود را در برابر وجهی در اختیار مردان می‌گذارند(و به نوعی، فاحشه هستند)، آنها که ارزان‌تر از همه می‌دهند برنده‌ی ثمره‌ی کار و تولید مرد خواهند بود و بازاری حقیقتا رقابتی، طبیعی‌ست که مورد پسند ابرشرکت از قدیم مستقر نخواهد بود.


زمان آن رسیده که به عنوان یک مرد به تمام فریب، باج‌گیری، تحقیر و سواری مفتی که هزاران سال از شما گرفته شده پایان بدهید، تنها چیزی که دربرابر تمام اینها دریافت می‌کنید سکس است، و سالهاست که دیگر هرگز به بهایی که می‌طلبد نمی‌ارزد.

[Fiona]

از یک سو مردان، تنها نیروی اجتماعی قادر به ساقط کردن یک دولت فاسد و سرکوبگر هستند، هیچ انقلاب زنانه‌ای در تمام تاریخ رخ نداده، و حضور زنان در هیچ انقلابی تعیین‌کننده نبوده، فارغ از آنکه بازنگری فمینیستی از تاریخ‌ بشر با رهیافتی درست‌نمایانه چه ادعایی می‌کند، این همواره خون، درد، هوش، پافشاری و شهامت مردان بوده که سرنوشت سیاسی و غیرسیاسی بشر را رقم زده و هیچ مقداری از «مثال نقض‌» نخواهد توانست خدشه‌ای به این بازشناسی ساده از حقیقت که هر انسان با انصاف و رها از تعلقات ایدئولوژیک قادر به درک آنست وارد آورد.

امیر گرامی؛ دوست نداشتم در این زمینه وارد شم؛ چون نه فمنیسم را می ستایم و نه مردسالاری را...
با این حال این پاره از پست شما نگرم را جلب کرد که اندک نمونه نقضی که به یاد دارم را در اینجا بیاورم؛ با این که شما فرمودید: "هیچ مقداری از «مثال نقض‌» نخواهد توانست خدشه‌ای به این بازشناسی ساده وارد آورد."


Mothers of the Plaza de Mayo - Wikipedia, the free encyclopedia

Chapter 5 Page 1

Women in the American Revolution - Wikipedia, the free encyclopedia

[Ouroboros]

« یک انسان که خدمتی بزرگ به بشریت کرده را نام ببرید »

چند نفر از شما بلافاصله یک مرد را بخاطر آورد؟
صادق باشید، حداقل با خودتان.

امیر گرامی؛ دوست نداشتم در این زمینه وارد شم؛ چون نه فمنیسم را می ستایم و نه مردسالاری را...
با این حال این پاره از پست شما نگرم را جلب کرد که اندک نمونه نقضی که به یاد دارم را در اینجا بیاورم؛ با این که شما فرمودید: "هیچ مقداری از «مثال نقض‌» نخواهد توانست خدشه‌ای به این بازشناسی ساده وارد آورد."

منهم مخالف هر دو هستم، در مردسالاری میزان مشخصی از کنترل به مردان داده می‌شد تا هایپرگمی زنان و بی‌بند و باری مردان از آن طریق مهار بشود. امروز که این کنترل بر هایپرگمی زنان برداشته شده و میلیون‌میلیون شوهران خود را برای مردان بهتر طلاق می‌دهند برای ما مردان دریچه‌ای باز شده تا به چیستی راستین زنان نگاهی صادقانه و به دور از حماقه‌های مردانه داشته باشیم.

شوربختانه کُل درک زنان از جهان مبتنی‌ست بر نگاه صفر و صدی. اینست که وقتی هیچکس نگفته «مطلقا همه»، آنها به هر حال آویزان ِ مثال نقض می‌شوند. تا می‌گویید زنان توانایی اختراع کردن ندارند چهار استثنای تاریخ را به ما نشان می‌دهند، وقتی می‌گوییم زنان رانندگی بلد نیستند فلان راننده‌ی فرمول یک را مثال می‌زنند و هنگامی که می‌گوییم به هنگام خطر زنان موجوداتی بزدل، وابسته و خودخواه هستند که توقع دارند مرد بخاطر دفاع از آن بپرد جلوی گلوله چهارتا عکس از زنان سرباز در حال تمرین در فلان کمپ در کشوری جهان اولی برای ما پست می‌کنند.

همه‌ی اینها مایه‌ی گیسخند و بیزاری‌ست. ما درباره‌ی اکثریت مطلق زنان و روال کار چنانکه هست صحبت می‌کنیم نه تک‌تک زنان روی کره‌ی زمین. استثنا هست، و برخلاف مهربد من گمان می‌کنم بسیار هم زیاد باشند، دختری که من اکنون با او هستم زنی‌ست که دارد زندگی منرا اداره می‌کند، در مشکلات کمکم می‌کند و پای من مانده. و شماری بسیار از زنان هستند به راستی باهوش، حقیقتا مستقل و تماما خودآگاه. اما «بدبختی» اینست که حتی آن زنان هم از سوی دیگری بی‌ارزش هستند، همین دختری که در زندگی منست برای مثال تا وقتی اینها را تحمل می‌کند و می‌ماند و می‌سازد که یقین داشته باشد در بلند مدت این سرمایه‌گذاری‌ها همه به سود اوست، اگر فاکتور سود را حذف بکنید او هم خواهد رفت. و یا آن زن به راستی مستقل ِ حقیقتا باهوش ِ یکسره خودآگاه، که مشتاق به انگلی از مرد(از هیچ طریق، نه نفقه و المونی و حمایت بچه، نه خرجی و ماهانه و ...)نیست، یعنی می‌داند که چنین روابطی وجود دارد و به آنها علاقه‌ای ندارد، دیگر علاقه‌ای به مردان هم نخواهد داشت(من از این زنها دیده‌ام)و در افسردگی و بدبختی به سر می‌برد.

پس در این مورد مشکل اصلی نه فمینیسم است، نه مردسالاری‌ست، نه خنگ بودن زنهاست و نه ... بل هایپرگمی‌ست. و چاره‌ی ما مردان آنست که یا زنان را رها بکنیم تا با آلفاپرستی رقت‌انگیز خود نابود بشوند و پی زندگی مجردی خودمان برویم(همانطورکه در اکثر جوامع پیشرفته‌ی امروزی نیمی از مردان چنان می‌کنند)، یا با همه‌ی ابزارهای آموزشی، اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی که داریم به نبرد با هایپرگمی در زنان بپردازیم. تا مثلا زن باهوش بتواند عاشق چیزی در مرد خنگ بشود، زن مستقل بتواند از همنشینی با مرد وابسته لذت ببرد و ... وانگهی بعید می‌دانم که شدنی باشد، و این کاروان به سوی پرتگاه می‌رود، بر ما مردان است که پیش از سقوط از آن بیرون بپریم یا همچون سگان خوش‌رقصی که تاکنون بوده‌ایم همچنان پیش پای صاحبان مونث خود بنشینیم و همراه با ایشان، قهقهه‌زنان به سوی قهقرا بشتابیم.

راستی دوگانگی ای در سخنتان بود که امیدوارم دستاویزی نبوده باشد برای کارایی بیشتر گفتارتان!! با این که بیشتر اوقات روش نوشتارتان را می پسندم...

دوگانگی در حرفهای من نیست تغییر در شرایط جهان است: تا پنجاه سال پیش خرج زن و بچه‌ی او را می‌دادید و کُس و تربیت(مالکیت)بچه در اختیار شما بود چون راه دیگری نداشت، از پنجاه سال پیش خرج او و بچه‌ی او را می‌دهید بدون آنکه دسترسی به کُس او داشته باشید، یا توانایی جهت تاثیر گذاشتن بر تربیت بچه‌تان.

[Fiona]

برای مثال تا وقتی اینها را تحمل می‌کند و می‌ماند و می‌سازد که یقین داشته باشد در بلند مدت این سرمایه‌گذاری‌ها همه به سود اوست، اگر فاکتور سود را حذف بکنید او هم خواهد رفت.

گمان می کنم سودگرایی در سرشت هر آدمی باشد؛ تنها نهاد و ریخت آن ناهمگون است!
آیا شما مردان بی هیچ بهره و سودی در کنار زنان هستید؟؟؟!

[Ouroboros]

گمان می کنم سودگرایی در سرشت هر آدمی باشد؛ تنها نهاد و ریخت آن ناهمگون است!
آیا شما مردان بی هیچ بهره و سودی در کنار زنان هستید؟؟؟!

زن به مرد هیچ سودی نمی‌رساند. مرد از زن سکس می‌خواهد، زن در برابر آن تعهد، امکانات، اختیارات و ... را دریافت می‌کند، پس نمی‌توان «سکس» را سود تلقی کرد، چون علاوه بر آنکه زن هم از آن لذت(حداقل)برابری می‌برد، برای دادن آن به مرد هزار و یک امتیاز نابجا هم دریافت می‌کند. این سود نیست بلکه یک «تبادل» است، که مرد در آن سوی ِ بدتر معامله را دریافت می‌کند، پس به نوعی چه بسی زیان هم باشد! اما حتی اگرهم بپذیریم دسترسی مرد به دستگاه تولید مثل زنان یک «سود» است، آن میلیونها مردی که دارند در ازدواج‌های بدون سکس زندگی می‌کنند و این بدیهی‌ترین و ابتدایی‌ترین خواسته‌ی ساده‌ی مردانه را سالهاست فراموش کرده‌اند گواهی‌ هستند بر اینکه مرد حاضر است جهت پایبندی به آن تصویر خیالی که از زن برایش ترسیم شده حتی از این «سود» هم بگذرد و در فقدان آن همچنان با زن باقی بماند.

[Fiona]

زن به مرد هیچ سودی نمی‌رساند.

گاهی به نگرم شما بسیار سیاه نمایی می کنید...ولی اگر این یگانه راستی است همان آلفاپرستی را که خود پیشنهاد دادید، تنها راه پیروزی ست؛ باشد که خرسند باشید!!

[Mehrbod]

امیر گرامی من تقریبا با بیشتر حرف های شما موافقم ، اما متوجه نمیشم دقیقا نقش زنان در رسیدن به این جایگاهی که امروز دارن چی هست و تصویر ایده آل شما از روابط بین زن و مرد چگونه هست؟؟ یه مقدار از این زاویه هم به موضوع بپردازید تا شاید سو تفاهمی که برای بانوان انجمن پیش اومده برطرف بشه

بیایید اینجوری بنگریم, شما چه چشمداشت‌هایی از یک دوست نرینه در زندگی ات داری, چه چشمداشت‌هایی از یک دوست مادینه؟ (اگر میتوانی بنویس).

آیا ایندو یکسنج^[1] هستند؟


چیزیکه من ایده‌آل میبینم چشمداشتِ یکسان (یا دست‌کم همسان) است, اگرنه یک دختر تنها دگرسانی‌ای^[2] که با یک پسر دارد چیست؟ جنسیت.

پس چرا جور دیگری با یک دختر در برابر یک پسر در دوستی‌هایمان رفتار میکنیم؟

گاهی به نگرم شما بسیار سیاه نمایی می کنید...ولی اگر این یگانه راستی است همان آلفاپرستی را که خود پیشنهاد دادید، تنها راه پیروزی شماست؛ باشد که خرسند باشید!!

در تایید سخن امیر, زن به من هم هیچ سودی نمیرساند (سکس هم که خوشی/سود دوسویه دارد).

در اینجا باید از فرهشت^[3] دوست داشتنی undead سود ببریم که دگرسانی میان ژن و کَس میباشد, برای «ژن من» اینکه
یک دختر مرا بپذیرد اهمیتی نزدیک به مرگ و زندگی دارد, برای خودِ «من» ولی کارکردی ندارد, چه سودی از یک زن به من میرسد؟


نکته‌یِ درخور سخنِ امیر میتواند این باشد که ما مردان نیاموخته‌ایم/نتوانسته‌ایم از زنان در برابر سودی که میدهیم سودی هم بخواهیم,
این به یک نایکسنجی^[4] در سود و زیان دوستی با زنان برای مردان رسیده و با پیشرفت همبود‌ها^[5] و نوگرایی (modernization) روز‌به‌روز هم به سود زنان نایکسنجیده‌تر میشود.





----
1. ^ yek+sanj::Yeksanj || یکسنج: تقارن Ϣiki-En symmetrical
2. ^ digar+sân+i{pasvand}::Digarsâni <— Degarsâni || دیگرسانی: تفاوت difference
3. ^ Farhašt || فرهشت: تم; زمینه; موضوع; مضمون Dehxodâ theme
4. ^ nâ+yek+sanj::Nâyeksanj || نایکسنج: نامتقارن Ϣiki-En asymmetric
5. ^ ham+bud::Hambud || همبود: اجتماع Ϣiki-En society

[Ouroboros]

در تایید سخن امیر, زن به من هم هیچ سودی نمیرساند (سکس هم که خوشی/سود دوسویه دارد).

در اینجا باید از فرهشت[3] دوست داشتنی undead سود ببریم که دگرسانی میان ژن و کَس میباشد, برای «ژن من» اینکه
یک دختر مرا بپذیرد اهمیتی نزدیک به مرگ و زندگی دارد, برای خودِ «من» ولی کارکردی ندارد, چه سودی از یک زن به من میرسد؟


نکته‌یِ درخور سخنِ امیر میتواند این باشد که ما مردان نیاموخته‌ایم/نتوانسته‌ایم از زنان در برابر سودی که میدهد سودی هم بخواهیم,
این به یک نایکسنجی[4] در سود و زیان دوستی با زنان برای مردان رسیده و با پیشرفت همبود‌ها[5] و نوگرایی (modernization) روز‌به‌روز هم به سود زنان نایکسنجیده‌تر میشود.

اینرا من گاهی از مردان می‌شنوم که «سود می‌بریم بچه‌دار می‌شویم و ژنهای خود را انتقال می‌دهیم». استدلال حقیقتا خنده‌آوری‌ست، چراکه برای آن نیازی ندارید پدر بشوید و زیر بار تحمل وجود زنان بروید، کافی‌ست بروید به بانکهای اسپرم سری بزنید!‌ انتقال دادن خزانه‌ی ژنی برای فرد هیچ موضوعیتی ندارد. بچه‌ی شما فقط پنجاه درصد ژنهای شما را خواهد داشت، و بچه‌ی او ۲۵٪، و همینطور کمتر و کمتر و کمتر خواهد شد. اما حتی اگرهم سود باشد باز دو طرفه است.

گاهی به نگرم شما بسیار سیاه نمایی می کنید...ولی اگر این یگانه راستی است همان آلفاپرستی را که خود پیشنهاد دادید، تنها راه پیروزی ست؛ باشد که خرسند باشید!!

من یک ادعا کردم و کوشیدم با یک استدلال آنرا اثبات بکنم. اگر گمان می‌کنید اشتباه می‌کنم با نقد استدلال من، و ارائه‌ی یک استدلال متفابل این خطا را هویدا بکنید، اگر وقت و انرژی کافی برای تحریر نقد خود را ندارید این را بگویید و وقتی توانستید برگردید آنرا بنویسید، اگر به زمان بیشتری برای فکر کردن درباره‌ی موضوع و پاسخ دادن به آن احتیاج دارید چنان بکنید، اگر فکر می‌کنید بحث با من بی‌فایده است فقط بخاطر تنویر افکار و احترام به مخاطبان جستار پاسخ سخن را بدهید و سخنگو را در نظر نیاورید، و اگر، اگر، اگر... اما «سیاه‌نمایی می‌کنید» و «خرسند باشید» و دو تا علامت تعجب و رویکرد «باشه هرچی تو بگی» و این رفتارهای زننده مایه‌ی دلسردی هرچه بیشتر هستند.

[Angela]

اکثریت مطلق زنان امنیت تضمین شده توسط یک دیکتاتوری حاکم را به احتمال آسیب دیدن بر اثر روبرویی با آن ترجیح می‌دهند.

حداقل همین فمینیسم نشون میده که اینطور نیست و زنها اون چیزی رو که شما امنیت و آسایش می دونید رها کردند و خودشون رو در معرض آسیب قرار دادند. دولتها هم از ابتدا چندان روی خوش به فمینیسم نشون ندادند!

بله درست می‌گویید، مرد فقط از زن سکس می‌خواهد، اما این نشانگر پستی یا سطحی بودن یا رذالت مردان نیست، گواه بی‌چیزی شماست.

اگه اشتباه نکنم جایی گفته بودید مردان همجنس گرا همون دیدی رو که شما به زنان دارید, به مردان دارند؛ درسته؟!

چنان است که «مردان کافر به الهه‌ی مقدس» را در محیط مجازی، بی‌استثنا، دیر یا زود به نحوی مستقیم یا غیرمستقیم به محرومیت از دسترسی به کُس، یا به عبارت دیگری نابودی کامل ژنتیکی تهدید می‌کنند. در اوایل این مباحث ضد/فمینیستی در دفترچه، کاربر فمینیست اکنون ناپیدا شیرین، در جستاری پس از طرح اینکه من مردی هستم واپس‌مانده و زن‌ستیز، در پایان پست خود افزود که «پس، فرار باید کرد». یعنی: اگر ادامه بدهی شانس خود با زنها را از دست خواهی داد.

شوخی می کنید یا این رو نوشتید که شیرین رو به بحث بکشونید؟
چطور از اون جمله برداشت کردید که "اگر ادامه بدهی شانس خود با زنها را از دست خواهی داد" ؟؟؟؟
یعنی اگه زنی از بحث با شما در فرومی فرار کنه, داره غیرمستقیم شما رو تهدید می کنه به از دست دادن سکس؟ بعد اگه مردی از بحث با مردی فرار کنه و بگه بحث با تو فایده نداره یعنی چی؟

و یه سوال: از دید شما روانشناسی فرگشتی چقدر قابل اتکاست؟