نِشان‌ها:
خوب پیش از اینکه دوباره بروم این جُستار را هم بیاغازم, که انگار دوری از رایانه و آغوشِ گرمِ دلداده مایـه‌یِ بـَرانگیختگی شورِ
ڃامه‌سُراییِ در من بوده و این ڃند روزه ڃامگان و سخنانِ آهنگین بوده‌اند که در مـِـندار (=ذهن) من برای خودشان پایین‌بالا و رژه میرفتند!
اینجا دست‌نوشته‌های ادبیک و ڃامه‌ای خود را بگذارید: درون‌مایه‌‌یِ دانشیک داشتنشان بایا است, پارسیکی‌اشان ولی تنها خواستنی است (:
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
—مزدک بامداد
نِشان‌ها:
آغازگر جُستار
چون یک پِـی‌یاخته ز دیگر پی‌یاختگان بیاگاهد و خود دگر پی‌یاختگان بیاگاهاند و از پیِ این آگاهش‌ها خویش برآید و خویش خود را
بخودآگاهاند و دریــابـَد که بـِجُـز خودْ ناخودی نیز بخودْ آگاهــد, آنگاه زِ خویشتن پرسد ڃرا هستم و کوشد که پِی‌واژد ڃرایش را ❆ ڃون
نِـپاهـد خویـشْ نیکْ اندرْ پَـرگیــــر بیـابـد آنْ ریــزآژنگــان کیهانیـک و ڃون رفتْ از پیِ آنها رِسَــد به آنْ تیـلِ آغــازی, همانْ مِــه‌بــانـگِ جـهـان‌گُـسـتر.
پِی‌یاخته = پِـی (عصب) + یاخته = neuron
واژیدن = سخنیدن = سخن گفتن
پــِی‌واژیدن = پاسخ دادن (پی گرفتن سخن)
نِـپاهِستن / نِـپاهیدن = مشاهده کردن = to observe
نون = اکنون = nun = now
پـَـرگیر = پیرامون, environment
ریزآژنگ = microwave
کیهانیک = cosmic
تیل (til) = نقطه, point; واژه‌یِ نزدیک دیگر «تیله»
مه‌بانگ = big bang
نکته:
آغازی ≠ آغازین; «آغازی = یک آغاز» که از آغازنماییِ جهانمان میگوید و راهِ ڃرخیکیِ (= ڃندبارگی) آن را نمیبندد.
تا دنبال شود (:
—مزدک بامداد
نِشان‌ها:
آغازگر جُستار
کیست این من که من سر در آن اینچنین اندیشان
چیست این من که من در کار آن هی سرگردان
بامداد, این منِ من در خود یک آنچنان آشفته بود
شامگاه لیک, این منِ من در پوست خود گنجوده نیست
از چیست این کشند و واکشند که من در آن غوته‌وران
سود آن چیست که این من, با آن منِ من یکسره نیزه زنان
آری, گهگداری این من و آن من بگردند آنچُنان همداستان
گهگداری نیز این دو با خود شوند یک داستان
هر چه من خواهم از این من‌ها فراتر ایستم
هر چه بیشتر من در آنان از رفتنم بازایستم
چون اندر سرشتم من ببینم من بیشمار
گهگداری من چنان گردم که ای من من کدام..
گیریم که من پرسیدم از این من که ای من تو کـــی؟
پاسخ این من نباشد جز, من تو باد
هر چه من گویم اگر تو من منی
پس کیست این من که از تو پاسخ پرسش بخواست؟
ای بینوا, ریشخندد این من و گوید به من
پرسش تو پاسخی درخور نداشت
آنچه تو در من ز خود من دیده ای
نیست جز آنکه تو خود پیشتر در من هشته ای
سود این پاسخ چیست, بر من روشن نی اد
آن زمان که من میگویم من, خب این من کجاست
گهگهداری این من آنچنان من بود که من بی گمان
گهگداری نیز این من آنچنان نامن که من خویش یابم هات و مات
چیست راز این من‌های من کز من دارند بالا میروند
کیست این من که این من‌ها را دارد نام من‌ها میدهد؟
هر چه هست, در من بوند جز من یک چند نامنی
آنچه من خواهم از آنها, خود میاید از منی
چون رسیدم من به این سال از زمان
دریافتم که من, نباشم آن من که من پیشترها باوران...
—مزدک بامداد
هم‌اکنون 1 کاربر سرگرم دیدن این جُستار است. (0 کاربر و 1 مهمان)
مجوز های پیک و ویرایش
پاسخ با گفت‌آورد