به اسپاگتی نوشتههای گذشتهی خودم را میخوانم سرخوش میشوم. یک چند تایی جستار گیرا هم پیدا کردم که بهشون چندان نیاندیشده بودم تازگیها, یکی این:
چمشناسی درد
نمایش نسخه قابل چاپ
به اسپاگتی نوشتههای گذشتهی خودم را میخوانم سرخوش میشوم. یک چند تایی جستار گیرا هم پیدا کردم که بهشون چندان نیاندیشده بودم تازگیها, یکی این:
چمشناسی درد
روی این مکبوک ام هنوز این دبیره را دارم. چینش کلیدهای آن کار خودم است و به اسپاگتی تُندای تایپم روی آن از
هر زبانی بیشتر است. این دبیرهی پارسوتازیک (همینی که دارید روی آن میخوانید) هر اندازه گوه باشد یک خوبی جایگزین
ناپذیر دارد - که آنهم از گوه بودنش ریشه میگیرید (: - و آنهم اینکه سداها را نیازی نیست مانند «پارسی جهانی yâ unipers» بنویسیم:
بنویسیم = ۷ کلید
benevisim = ۹ کلید
از آنجاییکه من گرایش بالایی به آسودگی و بهینگی دارم و از آنجاییکه روی این دبیره دست گرمی هم دارم و کلیدسار (layout)
خودم را هم پیشتر نوآوریدهام و نیز اینکه همهی ما به این دبیرهی بیخود خو داریم و میتوانیم بخوانیم, با نگرش به همهی اینها
شما میتوانید دلاستوار باشید که اگر بتوانم همیشه با این مینویسم, ولی چون این روزها کمتر با مک کار میکنم و انگیزهی
بردن این کلیدسار را به windows ندارم بناچار با آن unipers barâyetân minevisam که کاچی بهز هیچی.
Row xerad zendeye jâvdânih šenâs ke xarboze âb ast!
P.n.
Cerâ jâvdânih va na javdâni?
@Anarchy ke hamiše injâ bud digar kojâst!?
سلام دوستان
حالتون خوبه؟
راهی دارین که از ایران بشه درست و حسابی به اینترنت وصل شد؟
مهربد، جان من بیا کمک کن @Mehrbod
نمی دونم من که بلد نبودم، یعنی هر چی پیدا میکردم هم بعد از چندساعت قطع میشد... ولی حالا انگار داره یواش یواش همه جا وصل میشه