نمایش نسخه قابل چاپ
بحث جالبی دیدم در یه تاپیک دیگه گفتم اینجا یه تاپیک براش بزنم که بحث اونجا هم از مسیر خارج نشه.
نظر شما در مورد دوستی با مسلمانان چیه.من که بهترین دوستانم تا بحال مسلمان و اهل نماز و روزه بودند.ولی نکتش اینجا بوده که از در اکثر موارد که مربوط به ارتباط با اونهاست عملاً مسلمون بازی در نمیاوردند.خیلی هم هستند که اینجوری نیستند و من اصلاً با اینجور آدما نمیتونم کنار بیام که هر بحثی رو براش یه جکم الهی تو آستین دارند.
در حقیقت از نظر من مسلمانانی که عملاً مسلمان نیستند برای دوستی مناسبند :71:
راستش من بین مسلمان با اسلامگرا همیشه فرق میذارم ،
یک مسلمان دست خودش نبوده که مسلمان بشه و به خاطر رشد در محیطی که درش بوده باور هایش در وجودش نهادینه شده و مسلمان مانده .
ولی یک اسلامگرا داستانش خسلی فرق میکنه ، از نظر من یک روانی مثل هیملر هم اسلامگراست و همان طور که بهتر از من میدونید همه مسلمانان تروریست نیستند ولی 99% تروریستها مسلمانِ اسلامگرا هستند .
به همین دلیل من با یک فرد مسلمان هرگز مشکلی ندارم و دوستان خیلی خوبی هم بینشون دارم و با اینکه اونها میدونند من چه عقایدی دارم هرگز به من حمله نمیکنند و وحشی بازی در نمیارند ! منم همیشه بهشون میگم شماها مسلمان نیستید و گرنه تا حالا منو هزار بار سوزونده بودید :21:
ولی اسلامگرا رو به هیچ عنوان تحمل نمیکنم و با اینکه از دیدن صحنه های مرگ انسانها به شدت ناراحت میشم ، ولی اگر یک اسلامگرا رو جلوم تکه تکه هم بکنند برایم مهم نیست .
من که هر چی دور و برم دیدم مسلمون هستند!
به جز اندکی...
اکثر دوستام هم تو شناسنامه مسلمون هستند ولی تو باطن نه...(مثل خودم)
همه چیز بستگی به شاخص ِ باورمندی ِ آن شخص، شخصیت ِ فردی او و البته مذهب ِ او دارد. ایرادی که من در دوستی با «مسلمانان ِ معتقد» می‌بینم اینست که آنها من را به رسمیت نمی‌شناسند، بر اساس ِ آموزه‌های ِ فاشیستی ِ دین‌شان من را نجس تلقی میکنند و اجازه می‌دهند باورهای ِ مذهبی به رفتارشان حکومت بکند(زنهاشان حاضر نیستند موی‌شان را جلوی ِ من نمایش بدهند چنان‌که با شخصی حشری و دیوانه طرف هستند، مردهاشان دست به مشروب نمی‌زنند و اگر شما بخواهید لبی تر بکنید چشم‌غره‌ها و پوزخندها شروع می‌شوند و این قبیل کارها)، و این نوع ارتباط برای ِ من قابل ِ تحمل نیست، به نوعی، توهین‌آمیز است، و بهتر است که از آن پرهیز کرد. یک تبصره هست که اندازه‌ی ِ مشخصی از مالیخولیای ِ مذهبی را قابل تحمل می‌کند و آن شخصیت ِ فرد ِ مورد نظر است، مثلا همان دوستی که من در آن تاپیک از او صحبت کردم همیشه به طعنه با چاشنی ِ شوخی/جدی می‌گوید که "تو مستقیم به درک می‌روی" و از این قبیل حرفها، وانگهی ویژگی‌های ِ کم‌نظیری هم دارد که دلبستگی ِ من به آنها تا اندازه‌ی ِ زیادی او را در مزخرف بافی بیمه میکنند.
پ.ن: ای کاش اینجا کاربران ِ مذهبی هم بودند و از نظر ِ آنها پیرامون ِ دوستی با غیرمسلمانان و لامذهبان آگاه می‌شدیم.
من فکر میکنم نسبت به دوستان دیدگاه سفت و سخت‌تری داشته باشم، چرا که
هرگز و هیچگاه نتوانسته‌ام یک مسلمان (و بیشتر دینداران) را در جایگاه دوست بدانم.
این مسلما برمی‌گردد به اینکه ما چگونه دوستان خودمان را گزینش می‌کنیم، و در اینجا
برای من یکی از مهادین‌ترین چیزهایی که در دوستی دنبالش هستم توانایی اعتماد کردن است.
از سویی من این باور و نگره را دارم که هر آدمی، اگر براستی خرفت نباشد، بسادگی می‌تواند درو‌غ‌های دینی را بفهمد؛
به بیان دیگر، به اینکه بیشتر دینداران به پوچی و نابخردی باورهای خود به گونه‌ای ناخودآگاه، آگاه هستند باور دارم.
اکنون اگر اینگونه در نگر بگیریم که یک دیندار در ناخودآگاه خود می‌داند که باورهایی بی‌اندازه پوچ
و نابخردانه دارد، ولی خودآگاهانه هیچگاه به آنها فکر نمی‌کند، میشود نمونه بسیار خوب یک آدم خود-فریب‌کار وروشن
است که آدمی که نمی‌تواند با خود خویشتن روراست باشد، هرگز نمی‌تواند در یک دوستی روراست و شایسته اعتماد دوسویه باشد.
این البته برای «دوستی» است، نه برای کسانی که در جایگاه آشنا (acquaintance) می‌باشند.
دوستی و رفاقت پارامترهایی داره که زیاد ربطی به دین و مذهب نداره.
هرچند تجربه میگه آدم هایی متعصب که با چیزی که با عقیده شون جور در نمیاد => میخوان شدید برخورد کنن در کل (حال شما چه مسلمون باشید چه مسیحی چه یهودی چه آتئیست) برای رفاقت و حتی یک شب زیر یک سقف خوابیدن هم خطرناکند.
البته من همچین رفقایی نداشتم که تا این حد نا امن باشند ولی در کل میخوام بگم عالم رفاقت درک و مرام و معرفت و احساس راحتی و قدرت سازگاری دوست رو میطلبه و کسی که این خصوصیات رو داشته باشه داخل حلقه ی دوستان حساب میشه.
حالا این که دینش چیه به خودش مربوطه و حوزه شخصی خودشه و دخلی به رفاقت نداره.
مثل اینکه چه کارست یا بچه کجاست یا گوشی موبایلش چیه یا از چه ورزشی خوشش میاد؟
بیشتر شبیه سوال دخترها موقع خواستگاری میمونه.
بهرحال هر کس یک عقیده ای داره و اصلا درست نیست که کسی بخاطر اینکه عقیده ای داره که با نظر بقیه جور در نمیاد خودش رو محدود و منزوی کنه.
امیر گرامی ،گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
کاربران مسلمان اغلب در تالارهایی فعال هستند که آزادی در آنها وجود ندارد و نظر مخالف باید سرکوب شود - مانند عَندیشه ها که سخنان و فحاشی ها و هرزه گویی ها و لودگی های مسلمین باقی میماند ولی سخنان مستند کاربران اسلامستیز یا خدا ناباور پاک میشود مگر اینکه طرف مسلمان بتواند از آن مطالب به نفع خودش استفاده کند .
این کاربران در محیط های باز هرگز وارد نمیشوند و اگر بشوند چون از نظر سطح سواد و آگاهی یا خیلی پایینند و یا نمیتوانند با گفتمان و به صورت مستند سخن خود را اثبات کنند آنجا را ترک میکنند ، پیشتر چند کاربر مسلمان در اینجا بودند که تشریف بردند و باز نگشتند ، مانند جناب محمدی و حاجی 4 k خودمان در گفتگو و ...
زمانی که به این کاربران میگویید چرا شما در گفتگو حضور ندارید ، گزینش شدن کاربران توسط تیم مدیریتی و باز نبودن نامنویسی برای همگان را بهانه میکنند ولی در اینجا که از این خبر ها نیست هم پیدایشان نیست و پیدایشان نخواهد شد ، چون سخنی برای گفتن ندارند و اگر داشته باشند چون جو دیکتاتوری و یکجانبه در اینجا حاکم نیست که صدای مخالفشان را خفه کند .
گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی sonixax
اینها که شما گفتی هم درست هست میلاد جان.ولی مسلمانان اگر اینجا مانند روزهای اوج گفتگو رونق بگیرد و احساس خطر کنند خواهی نخواهی پیدایشان میشود.حالا ولو جهت جهاد مثل جناب 4 کی
اول این رو بگم که من آتئیست نیستم و مسیحی هستم،دوستی از نظر من ربطی به اینکه شخص چه دین و مذهبی داره نداره،این موضوع رو من توی دانشگاه وقتی با همکلاسیهام سر و کله میزدم تجربه کردم،به طور مثال دو نفر را برای شما از نظر دین و دیدگاه مقایسه میکنم:
شخص اول،شخصی بود که مذهب خودش رو زیاد جدی نمیگرفت مشروب میخورد،دوست دختر خودش رو هم داشت و زیاد مذهبی بازی هم در نمیاورد،ولی اهل دودره بازی،دروغ گفتن،توقع اینکه دیگران برایش وقت صرف کنند ولی اون وقت صرف دیگران نکند و...
شخص دوم،آدمی مسلمون،شدیدا مذهبی،ولی تحمل کردن رفتارهای مذهبی او برای من قابل تحملتر از تحمل کردن رفتارها و دورو و دورنگ بازی های شخص اول بود
حرف من این هست که فاکتور هایی که باعث دوستی آدمها با یکدیگر میشه توی گوهر انسانی اونها هست خصوصیت هایی مانند صداقت،درک،قابلیت اعتماد،محبت و بقیه ی خصیصه های دیگرشون که هیچ ربطی به اینکه مذهب یا ملیت یا نژاد یا اینکه عقیده ی اونها چی هست نداره،به نظر من تحمل ناپذیر بودن یک مسلمان،یک مسیحی،یهودی و... به همون اندازه هست که تحمل نکردن یک آتئیست هست،به طور مثال در همون گفتگو بعضی از خصوصیات اخلاقی یکی از افراد آتئیست سایت برای من واقعا غیر قابل تحمل بود،که البته ربطی به آتئیست بودن او هم نداشت،حرف کلی من اینه که ارتباط انسان ها با هم و دوستی هاشون و... بیشتر بر پایه ی خصوصیات های انسانی اونها هست و نه عقاید اونها البته این رو هم اضافه کنم که مثلا شخصی که فکر میکنه چون کسی مثل اون فکر نمیکنه، باید کشته بشه،به سادگی میشه گفت اون شخص فاقد یک سری از اون خصوصیت های انسانی هست
:53:گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی sonixax
مدیای ِ فارسی یک تجربه‌ی ِ موفق در رابطه با سایش / هم‌اندیشی میان ِ مذهبیون و لامذهبان دارد بنام ِ «گفتمان»، که سطحی متعالی و کم‌نظیر در کیفیت را ارائه داد. ویژگی ِ برتر و نقطه‌ی ِ قوت ِ آن فروم، توانایی ِ گردهم ِ آوردن ِ کاربرانی با طیفی وسیع و متناقض از باورها، دانسته‌ها و افکار بود. برخلاف ِ تصور بسیاری دوستان تالارهای فان یا حضور ِ گسترده‌ی ِ کاربران ِ مسلمان هرگز تخصصی بودن ِ آنجا را تهدید نکرد، بالعکس به «تأثیرگذاری» آن کمک ِ شایانی کرد. هدف ِ ما از گفتگوی ِ مذهبی یا سیاسی، نمی‌تواند چیزی بجز تنویر افکار باشد، و همدلی همواره آفت ِ چنین هدفی خواهد بود. شباهت‌های ِ فکری میان ِ کاربران ِ حاضر در این انجمن به قدری زیاد است که اختلافات را به حاشیه می‌راند، در چنین وضعی دیگر «بحث» چه معنا دارد؟ در اوج ِ مخالفت هم من برای شما تنکس خواهم فشرد و شما هم برای ِ من ماچ خواهید فرستاد. اینکه مسلمانان ِ جانوران ِ بی‌مغزی هستند که هرگز تغییر عقیده نمی‌دهند اشتباه است، هرکس می‌تواند پیشرفت بکند اگر بستر مناسب برای ِ آن محیا بشود. و حتی باورهای ِ خود ما از طریق ارتباط ِ مداوم با خصم ِ خود می‌توانند قوی‌تر و وسیع‌تر و مستدل‌تر بشوند.
به باور ِ من باید این ترس از کاربران ِ مسلمان/اسلامگرا را کنار گذاشت، ترس از «غیرتخصصی شدن» فروم را کنار گذاشت، و تا سرحد ِ امکان اشخاص ِ نوجوان، دور از مباحث ِ مذهبی/سیاسی و همینطور متعلق به جناح ِ مخالف را در اینجا گرد آورد. هرچه بیشتر بهتر.
من با نوشته های شما موافقم امیر گرامی،و با اضافه شدن تالارهای سرگرمی هم مشکلی ندارم.ولی مطلب اینجاست که گفتگو هم در دسته بندی تالاز سرگرمی آنچنان نداشت و قالبی شبیه به همبنجا داشت.البته تبلیغات بهتری نسبت به اینجا داشت.به نظر من باید یک فکر عملی درباره پیشرفت بیشتر سایت کرد.به نظر من علاوه بر بازبینی تالارها باید با انتشار مطالب و یا حظور در تالارهای دیگر و دعوت کاربران آن به بحث آزاد در دفترچه شروع کرد.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
من هر چه آدم مسلمان می‌شناختم این روزها خود به خود به دست دولت آتئیست شده!
کسی برای بحث و گفتمان نمانده ... :21: