نمایش نسخه قابل چاپ
اول اینکه من نمی‌دونم نام جستار با موضوعی که میخواهم مطرح کنم هماهنگی دارد.
پرسش این هست که آیا اگر ما چیزی را برای جامعه و کشورمان بخواهیم و به هر راهی متوسل شویم در حالیکه اکثر مردم کشورمان آن چیز را نمی‌خواند ، آیا این کار درست و اخلاقی هست؟
مثلا من به نظر و برداشت خودم اکثر مردم ایران به دنبال آزادی و سکولاریسم نیستند و همین قوانین شریعت را ترجیح می‌دهند. آیا فعالیت من در جهت تحمیل خواست خودم مثلا از روش ادامه‌ی تحریم و یا تشدید آن درست و اخلاقی هست؟
درود
چند نکته درباره موضوع شما:
۱- طبق نظر تئوریسینهای معاصر غرب، در دموکراسی دو طبقه هست طبقه حکام و طبقه عوام که مردم عادی هستند و گوسفند هستند. چماق کنترل مردم گوسفند تبلیغات بوسیله رسانه ها و نظام آموزشی و فرهنگ عمومی است. آنها می گویند فقط عده کمی باید واقعا در سیاست دخالت کنند. برای اطلاعات بیشتر کتاب کنترل رسانه های نوام چامسکی را بخوانید.
۲- الان مهمترین چیز برای مردم دنیا حقوق بشر است وحقوق بشر در نظام دموکراسی بهتر اجرا میشود. اسلام ضد حقوق بشر است پس حکومت اسلامی نیز حتی اگر ۹۰درصد مردم ایران قبولش داشته باشند حکوت ظلم وجور و ستم است. به نظر من حقوق بشر باید به ایران بیایید حتی با بمب و تفنگ و شمشیر.
زمان شاه آزادی سیاسی نبود اما بقیه چیزها آزاد بود یعنی حقوق بشر بهتر در نظام دیکتاتوری اقلیت اجرا میشد الان حکومت اسلامی است و اکثریت الاغ حکومت اسلامی می خواهد انتخابات نسبت به زمان شاه بیشتر است و مثل زمان شاه یک رایی نیست بلکه الیگارشی چند رایی حاکم است خامنه ای هم دوغی بیش نیست. ولی می بینید اصلا حقوق بشر در حد صفر است ولی زمان شاه نود درصد حقوق بشر اجرا میشد.
الان آزادی ادیان و حقوق ادیان نداریم. آزادی زنان و حقوق زنان صفر است.آزادی رسانه صفر است‌و آزادی های دیگر نیز صفر است و تبعیضات متعدد داریم .
در حقیقت در زمان دیکتاتوری اقلیت شاهنشاهی حقوق بشر بیشتر رعایت میشد.
سلام, عصر بخیر
خیر هماهنگی ندارد. دیکتاتوری اکثریت به معنی دموکراسیه.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Robert
بیاید برای لحظه‌ایی بحث اخلاق رُ کنار بگذاریم و از منظر عملی بودن به این قضیه نگاه کنیم. وقتی جامعه آمادگی چیزی رُ نداشته باشه اونو پس میزنه و بر می‌گرده حکومتو سرنگون میکنه.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Robert
به عقیده من بینش بسیار خوبی از اوضاع و احوال جامعه امروز ایران بدست اوردید. چیزی که مردم می‌خوان امنیت و ثبات و امکان پیشرفته. براشون نوع حکومت فرقی نداره, هر حکومتی که بتونه اینها رُ تامین کنه رُ می‌پسندن.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Robert
اینکه نوع حکومت چی باشه معمولاً دغدغه منتسبین به روشنفکریه و این به اصطلاح روشنفکران بودن که ما رُ در هچل انقلاب انداختند.
باید دید در میان مدت و بلند مدت چه کسانی چه هزینه‌هایی خواهند داد تا به عملی بودن این شیوه پی ببریم. و از اونچه که در حال حاضر مشاهده می‌شه به خاطر هزینهگفتآورد:
نوشته اصلی از سوی Robert
انقلاب مجددی که مردم حاضر به پرداختش نیستن, نتیجه ادامه تحریم‌ها نیست و نابود شدن طبقه متوسطه.
دولت ایران دستگاه عریض و طویلیه و فکر می‌کنم بزرگترین کارفرما در جهان باشه. آسیب دیدن دولت ربط مستقیم پیدا میکنه از بین رفتن طبقه متوسط. دولت متولی خرید محصولات کشاورزی شده, طرح های حمایتی ارائه می‌ده, در صورت کاهش توان دولت, این قشر از جامعه هم به شدت آسیب میبینه و موارد دیگه.
در مقابل کسانی مثل نهادهای نظامی-اقتصادی که در غیاب رقیب خارجی همه کاره بازار شده, مناقصه ها رُ برنده می‌شه, بنگاه‌های اقتصادی رُ از آن خود میکنه, واردات رُ در اختیار میگیره و سود‌های کلان از این وضعیت می‌بره.
قشر مستضعف هم که آه نداره با ناله سودا کنه در همه حال متوسل به بقاء متبرکه می‌شه و درآمد سرشاری به جیب متولیان می‌ریزه. مثال‌هاش هم زیاده, از باسازی ضریح‌ها گرفته تا طرح خرید یک خشت برای ساخت صحن فاطمه زهرا در حرم امام علی.
اوضاع طوری نیست که یک رضا خان یا یک قدرت خارجی بتونه سر و سامونش بده. تحول جامعه ایران زمان زیادی می‌بره چون تحول باید در اشخاص اتفاق بیوفته.
باور همگان به چیزی مایه‌یِ درستی, خوبی, یا اخلاقی بودن آن نمیشود. این از پروپاگانداها‌یِ سیستم تکنولوژیک استگفتآورد:
نوشته اصلی از سوی Robert
که به دستآویز "خواسته‌یِ همگانی" راه خودش را پیش میبرد, هنگامیکه خواسته‌یِ همگانی به خودی خود هیچ ارزشی ندارد.
نکته‌یِ بسیار گیراتر همینکه بسیاری, مانند خود شما, بجای آنکه یک نگرش و دیدگاه را از دیدگاه منطقی بودن و اخلاقی بودن
بسنجند, آنرا بوارونه, از روی "همگان‌پذیری" و "این خواسته‌یِ همگانی‌ست یا نه؟" میسنجند و هتّا زمانهاییکه میدانند
دیگران نادرست میکنند, اینها باز بیکنش و بی عمل مینشینند چون هر چه باشد نمیخواهند "بی‌اخلاق" بوده و مخالف آب شنا کرده باشند.
چیزی به نام دیکتاتوری اکثریت نمیتونه وجود داشته باشه! این نام دچار پارادوکس داخلیه! یک چیزیه مثل گرمای سرد! آبِ خشک، یا حقوق بشر اسلامی !!
خیر اخلاقی نیست - به همین سادگی.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Robert
اگر رفتار شما دیکتاتور گونه باشد کارتان غیر اخلاقیست!گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Robert
اگر رفتارتان ابراز نظر شخصی، اطلاع رسانی، تبلیغات و ... باشه کارتون اخلاقیه.
مرز بین اخلاقیات و بی اخلاقیها در اینجا خیلی باریکه. شما حق ندارید تفکر خودتون رو با پتک بکوبید توی سر یکی دیگه! ولی میتونید به شیوه غیر تحمیلی عقایدتون رو به گوش افراد برسونید!
شیوه غیر تحمیلی یعنی چی ؟
یعنی استفاده از رسانه های آزاد، اینترنت، مجلات و ... طوری که منجر به سانسور و حذف نظرات مخالف شما نشه. اگر کسی دلش خواست میره دنبالش میخونه اگر هم کسی دلش نخواست نمیره دنبالش میزنه اون کانال فاطما گل میبینه یا میره سایت کامی نیک صالحی برای خودش فال میگیره! یا اگر دسترسی به ماهواره و تلویزیون و اینترنت نداره میره استخاره میکنه!!!!
شاید درست یت منطقی باشد که بزنید 100 میلیون نفر را به خاطر 100 هزار نفر بکشید! ولی قطعن اخلاقی نیست و غیر انسانیست و نامش دیکتاتوریست.
یکی از دلایل حذف کمونیستها همین شکل تفکر بود.
بر خلاف نظر شما همچین چیزی وجود داره. و ممکنه تعجب کنید که وجود یک همچین چیزی عادیه. نمونه‌هاش فراوان هستن.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی sonixax
کاش به همین سادگی بود ولی اون اخلاقی که عموم مردم احساس می‌کنن می‌شناسن در سطح کلان وجود نداره.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی sonixax
با فرض اخلاقی که شما می‌گید, کمونیستها, اسلام, هیلتر, صهیونیست‌ها و یا هر حکومت دیگه‌ایی می‌تونه کشتار میلیون‌ها انسان رُ توجیه کنه. به عنوان مثال: ساختن جامعه‌ایی بهتر. جامعه‌ایی عاری از فساد (که خودش اخلاقیه)گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی sonixax
توضیح: من هیچ رویکرد اخلاقی رُ ارائه نکردم و تنها عنوان کردم که اخلاق یک چیز ثابت نیست. برای همین در جوابم به دوستمون تنها روی عملگرایی تاکید کردم.
دیکتاتوری اکثریت وجود دارد. مثلا در ایران اول انقلاب واقعا حداقل 70 درصد مردم ایران خود را نوکر آخوندها می دانستند و جنایت های مختلفی علیه دگر اندیشان صورت گرفته بود. این دیکتاتوری اکثریت بوده. الان هم این حکومت و اسلام خایه مالان زیادی در ایران دارد.گفت‌آورد:
چیزی به نام دیکتاتوری اکثریت نمیتونه وجود داشته باشه! این نام دچار پارادوکس داخلیه! یک چیزیه مثل گرمای سرد! آبِ خشک، یا حقوق بشر اسلامی !!
به نام خدا
بخاطر همین دیکتاتوری اکثریت بود که خدا قوانین الهی و پیامبران را فرستاد.
نمونه های دیکتاتوری اکثریت بر اقلیت وجود خارجی ندارند! هر مثالی هم که بیاورید باز هم نامش میشود دموکراسی!گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی dr.mcclown
دموس = مردم
کراتوس = قدرت، خواست
پس خواست اکثریت همواره به معنای دموکراسیست ولو درست نباشد.
برعکس دیکتاتور <=> خودکامه .
اخلاقیات ارتباط مستقیم داره با هنجارهایی که یک جامعه اون رو به رسمیت شناخته خارج از اون هنجارها اگر رفتار کنیم هنجار شکنی کردیم و کاری غیر اخلاقی.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی dr.mcclown
توجه داشته باشید که اخلاق هم معنی درست نیست! یعنی ممکنه چیزی اخلاقی باشه ولی درست نباشه.
به طور مثال کوباندن بمب اتمی بر سر مردم ژاپن شاید کار درستی بوده ولی اخلاقی نبوده.
مگر کمونیستها، هیتلر، و یا هر حکومت دیگه ای تمام کارهای خودش رو با چنین استدلالهایی اخلاقی توجیه نمیکنه ؟!گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی dr.mcclown
هیچ یک از دو مفهوم اخلاق و درست/غلط بر دیگری برتری ندارند. اگر 90% مردم یک کشور سیبیل عمو استالین را دوست داشته باشند و به خاطرش آن 10% دیگر را کشتار کنند و یا فراری دهند هیچ کار غیر اخلاقی صورت نگرفته. (یعنی درست برعکس همانی که بالاتر در مورد کشتار 100 میلیون نفر به دست 100 هزار نفر گفتم) بله کارشون اشتباهه ولی غیر اخلاقی نیست، چون نرمهای جامعه خودشون رو پیاده کردند.
پس اگر شما در جامعه ای هستید که اکثریت مطلقش با شما همسو نیستند دو تا راه دارید در صورتی که خطر جانی شما را تهدید میکند :
1 - ساکت باشید تا کاری به کارتان نداشته باشند.
2 - آن جامعه را ترک کنید.
و اگر خطر جانی و زندان و ... تهدیدتان نمیکند میتوانید با انتشار عقایدتان در رسانه ها و ... مردم رو با اونها آشنا کنید اگر بپسندند که رفته رفته با شما همسو میشوند اگر هم نپسندند عقایدتان پس از مرگتان با شما خواهند مرد.
شخصن هیچ وقت آنچه که از نظر خودم اخلاقیست را فدای درست و غلط نمیکنم. شاید شخص دیگری (مثلن مهربد) برعکس فکر کند.
من هم در این مورد که اخلاق یک چیز ثابت نیست با شما همنظرم و بالاتر هم همین رو گفتم.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی dr.mcclown
اگر واقعن 70% و یا بیشتر از مردم ایران جمهوری اسلامی میخواستند پس دموکراسی بوده نه دیکتاتوری!!!گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Agnostic
سونیکس گرامی، شما دموکراسی را طبق فلسفه سیاسی جان لاک تبیین کردین چندی بعد از جان لاک فیلسوفی به نام جان استوارت میل دموکراسی را حکومت اکثریت با حفظ تمام حقوق و آزادی های اقلیت های ساکن در کشور تعریف کرد. با وجود اینکه استوارت میل ۲۰۰ سال پیش نظرش را گفته حدود ۳۰-۴۰ سال است که خواسته های استوارت میل در قالب حقوق بشر واقعا در غرب اجرا دارد میشود. مثل حقوق سیاهان و حقوق زنان و حقوق همجنسگرایان و ...
تعاریف سیاسی که فلاسفه و حقوقدانان مختلف ارایه میکنند تنها برای روشن شدن موضوع است.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Agnostic
حفظ حقوق اقلیت قطعن یک امر واجب و بایسته هستش ولی از ملزومات دموکراسی نیست - یعنی میشود حقوق اقلیت را رعایت نکرد و کماکان یک دموکراسی بود.
اینکه امروزه در غرب چه چیز رعایت میشود ارتباط چندانی با دموکراسی ندارد! بیشتر مساله حقوق بشریست تا دموکراسی. در همین غرب اگر شما یک مهاجر باشید از حقوق کمتری برخوردارید به نسبت یک شهروند غربی مگر اینکه شما شهروندی آن کشور را کسب کرده باشید!
یا در همین آلمان حق و حقوق پناهندگانی که هنوز با درخواست پناهندگیشان موافقت نشده بیشتر از یک سگ نیست (حق مسکن، درمان و خوراک و نه بیشتر - همین حقوق را یک سگ هم دارد) اینی که گفتم توهین یا بزرگنمایی یا سیاهنمایی نیست ها! یک حقیقته هر چند تلخ.
ولی همین آلمان یکی از بزرگترین دموکراسی های دنیاست هر چند که بسیاری از اقلیتها ممکن است درش مورد آزار و اذیت هم قرار بگیرند حتا!!
دیکتاتوری = تحمیل خواست خود بجای خیر جمعی = خودکامگی
به نمونه: الیگارشی = دیکتارتوری توانمندان
دموکراسی = دیکتاتوری پورلتاریا