در این جستار از افرادی نام ببرید که در راه بشریّت از خود گذشتگی کردند.
نمایش نسخه قابل چاپ
در این جستار از افرادی نام ببرید که در راه بشریّت از خود گذشتگی کردند.
خوب از شخصیت پشت آواتار امیر عزیز شروع می‌کنم که واقعا یکی از ابر انسان‌های تاریخ محسوب میشود. نام ایشان ماکسیمیلیان کلبه است که یک کشیش لهستانی بود که در سال ۱۹۴۱ توسط گشتاپو دستگیر میشه و به کمپ مرگ اشویتز فرستاده میشه بعد اینکه ۳ تا زندانی ظاهراً فرار می‌کنن معاون فرمانده اشویتز کارل فریچ ۱۰ نفر رو انتخاب میکنه که اونها رو از طریق گرسنگی دادن بکشه که بقیه فکر فرار نکنند که یکی از اون ۱۰ نفر فریاد میزنه که من زن و بچه دارم که اینجا این کشیش داوطلب میشه که جای اون شخص بره و کشته بشه در حالی که اصلا اون رو نمیشناخته! بعد ۲ هفته بدون آب و غذا هنوز این کشیش زنده بوده که آخر با تزریق اسید میکشتش و جسدش توی کوره انداخته میشه!
فایل پیوست 4406
یعنی این موضوع جای تقدیر داره که طرف زندگیش رو داده برای کسی که نمیشناخته؟
:e402:گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی MEHDI
فدا کردنِ ارزشمندترین دارایی خود برای نجات ِ جانِ یک بیگناه، آنقدر سهمناک و بزرگ هست که با این خام‌اندیشی‌های «تردیدآمیز» نمی‌توان هتا به آن نزدیک هم شد.
این فداکاری در مسیحیت جایگاه ویژه ای دارد. داشتم مقاله ای در سایت mirror در مورد جیمز فالی می خواندم:گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Dariush
Foley’s younger brother Michael said he believed James would have put himself forward to be executed if it meant saving the lives of his fellow hostages, claiming his brother cared "more about others than himself."پس او هم بدون تردید شامل افرادی می شود که شایستگی قرار گرفتن بین کسانی که برای بشریت از خودگذشتگی کردند را دارد.
جوردانو برونو اولین شهید راه علم. توسط کلیسا زبانش را بریدند و او را زنده زنده سوزاندند.
جوردانو برونو - WiKi
گروه رز سفید که چندین دانشجویی دانشگاه مونیخ و استاد فلسفه اونها بودند که با مبارزه بدون خشونت با حکومت نازی‌ها مخالفت میکردند که توسط گشتاپو کشته شدند.
White Rose - WiKi
@Rationalistگفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی MEHDI
می‌بینید؟ این همان خردگرایی مبتذلی‌ست که می‌گفتم. این بهترین نمونه برای آن است، آنقدر خوب است که من می‌خواهم از این دوست‌مان بابت‌اش سپاسگذاری کنم، چرا که من از این نمونه بعدها باز استفاده خواهم کرد.
حتما توجه دارید که هیچ ایراد منطقی در سخن ایشان نیست. حرفِ ایشان از لحاظ منطقی کاملا درست است، اگر ماکسیمیلیان کلبی شایسته تقدیر است، چرا که جان خودش را برای نجاتِ جانِ یک بیگناه فدا کرده، بنابراین همه‌ی آن «نادان»هایی که جانشان را برای کسانی که نمی‌شناسند فدا کرده‌اند نیز شایسته تقدیرند، ولی از آن جا که اینها چنین شایستگی‌ای را ندارند، پس ماکسیمیلیان نیز آنچنان نیست که شایسته بزرگداشت باشد! پس آن ایراد منطقی از آن نمی‌توانید بگیرید. این تعمیم، تنها یکی از روش‌های خردگرایی برای لجن‌مال کردن است.
ببینید چطور «خرد» با یک تعمیم یک جمله‌ای، زیباترین، والاترین و بی‌نظیرترین اعمال عاطفی انسان را به سلاخی کشیده، لجن‌مالش می‌کند! این همان جهانِ خردگرایانهی سرد و بی‌روحی‌ست که امیر سعی داشت نشان‌اش بدهد و همان «فرهنگِ خردگرایانهی مبتذل»ی‌ست که من تا کنون از هیچ چیز به آن اندازه که از این متنفرم، بیزار نبوده‌ام. یک عبارتِ منطقی ساده و البته کاملا Valid، به همین سادگی «روح»ِ یک منظره‌ی درخشان بشری را، که شاید هر صد سال یکبار به نمود برسد، به تحقیرآمیزترین شکل ممکن ،فاسد کرده و آن را در کالبد ِ مجسمه‌ی بی‌سر و شکلِ کوچکی که گوشه‌ی خیابان، «توپِ بازی پسربچه»ها میشود مسخ می‌کند. این است سرنوشتِ تراژیک تمامِ آن آثار درخشانِ تمدنِ انسانی‌ای که ما هتا از ستایشِ آنها به خود می‌بالیم، تحتِ داوریِ بی‌رحم و کوبنده‌ی «خرد».
پیش از آنکه خاصیتِ تکامل‌ِ خردگرایی در گذر زمان را بار دیگر به ما یادآوری کنید، باید به شما یادآوری کنم که اینها همان تپه‌هایی هستند که نیچه پیرامون‌شان هشدار می‌داد که «چرا بی‌جهت فتح‌شان میکنید وقتی در آنسو خبری نیست؟» ؛ خردگرایی مسیری کاملا یک طرفه است؛ راهِ بازگشت ندارد چرا که آدمِ دانا هرگز نمی‌تواند دوباره به روزگار نادانی خویش بازگردد! همانطور که نیچه می‌گفت «خدایی که کشتیم، دیگر دوباره هرگز وجود نخواهد داشت». غفلتی که هتا بازتولید و تکامل خردگرایی نیز دیگر نمی‌تواند کاری با آن بکند!
در جستار «گفتگو پیرامون خردگرایی» آخرین پست‌هایم دقیقا اشاره به همین موضوع دارند.
سید احمد کسروی (حکم آبادی) مبارز روشنگری ایران. وی علیه خزعبلات دین اسلام می نوشت که توسط اراذل و اوباش فداییان خلق سلاخی شد.
احمد کسروی - WiKi
Ahmad kasravi , Historian & Auther
فرود فولادوند (فتح الله منوچهری). از مبارزان ضد دین اهریمنی اسلام. فریب وزارت اطلاعات را خورد و با گروهی از مبارزان جعلی به ایران آمد که در خاک ایران با اسلام مبارزه کند که توسط حکومت اسلامی سلاخی شد (به گفته نوریزاده).
فرود فولادوند - WiKi
من اصلا قصد ناشایست جلوه دادن کار این کشیش از طریق مقایسه اش با جیمز فالی رو نداشتم.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Dariush
او هم خودش را جلو انداخت تا دیگری کشته نشود. من فقط به شباهت ها اشاره کردم تا بگم این رفتار ریشه محکمی در باورهای مسیحیت دارد. همانطور که مسیح خودش را قربانی کرد تا بشریت نجات یابد.
من آخرش نفهمیدم که مگر خود شخص گناهکار است که خودش را به کشتن بدهد تا شخص "بیگناه" دیگری نجات یابد؟
از خواندن این متن پرشور و ادبی لذت بردم ولی نمی فهمم چه نیازش بهش بود.
من واقعا برای افرادی که برای آگاهی مردم تلاش می کنند و جان خود را در این راه به خطر می اندازند ارزش قائل هستم ولی نه برای افرادی که وقتی شخص دیگری رو دارند می کشند برای مردن به جای آنها پیشقدم شوند. این افراد چه چیزی به دنیا عرضه کردند تا آیندگان استفاده کنند؟گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Agnostic
امیدوارم امثال داریوش گرامی برای اثبات سخنان خودشان حاضر باشند خود را در شرایط مشابه به کشتن بدهند وگرنه صرفا شاهد یک ریاکاری مشمئز کننده هستیم.
درست است، من متوجه منظور شما شدم، با خواندنِ همان خطِ نخست. ببینید من نمی‌دانم شما متوجه هستید چه می‌گویید یا نه ولی توجه بفرمائید آنچه شما با آنچنان داوری‌ای که کردید به مانند این است که روبروی یک اثر نقاشی بی‌نظیر بایستد و بگوید : مثلا این نقاشی چه کاری برای بشریت کرده که مردم از سراسر جهان می‌آیند و نقاش‌اش را تحسین میکنند؟!گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی MEHDI
کاری که ماکسیمیلیان کرده، شاید همانقدر که من الان فنجان چای خودم را اینجا پشت میز در دست گرفته‌ام و به مانیتور خیره شده‌ام برای بشریت بی‌حاصل باشد، اما «معنا»ی چنان کاری با چنین قابل هم‌سنجی نیست!
معلوم است که چنین کاری نخواهم کرد! یک نفر که هیچ،حاضر نیستم جانِ خودم را برای نجاتِ جان ِ یک میلیون نفر فدا بکنم! و برای شما احتمالا باورکردنی نیست که دقیقا به همین خاطر است که کلبی را می‌ستایم! دقیقا به خاطر اینکه از میانِ میلیاردها و در طولِ قرنها شاید یک نفر «بتواند» چنین صحنه‌ی عظیمی را خلق بکند که شایسته تعظیم خدایان است، ما برای این آدمها مجسمه می‌سازیم، یک روز را به نام‌شان می‌کنیم، نمایشنامه و فیلم می‌سازیم، رمان می‌نویسیم و... تا بزرگی‌های چنین مردی بستاییم.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی MEHDI
دوست گرامی، به من اعتماد داشته باشید، با تلاش برای توضیح دادنِ این چیزها با نگاهِ خردگرایانه، هرگز نخواهید توانست درک‌شان بکنید، نشانه هم اینکه شما متوجه نیستید که تحسین و ستایش کسی که کاری می‌کند که من در انجام‌اش ناتوان هستم، به معنای ریا و دورویی نیست.
قهرمان بودن که فقط اختراع یک چیزی نیست ، مثلا شما ببینی یک بچه در حال غرق شدن است میگی به کیرم که آن بچه خواهد مرد ، من نمی‌روم نجاتش بدهم؟ یا اگر این کار را کردی باید به شما گفت خوب گًه خوردی رفتی آن بچه را نجات دادی؟ من نمی‌‌فهمم مشکل شما چی هست اینجا؟گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی MEHDI
نمونه ی این کار ، در جنگها زیاد پیش می اید یا افرادی که در قبال دریافت پول جانشان را معامله میکنند تا خانواده یشان از سختی نجات یابند + چند ماه پیش نیرو جذب میکردند برای رفتن به فلسطین به گمانم ماهیانه سه میلیون تومان فکر میکنید چه افرادی داوطلب میشدند؟و چند درصد بخاطر پول؟ ارزشمندترین ثروت ، جان آدمیست کسی که از آن بگذرد (حال به هر دلیل )کارش میتواند قابل تقدیر باشد شاید از نظر من،یا شما چنین نباشد ولی کار بزرگی ستگفتآورد:
نوشته اصلی از سوی MEHDI
من تازه متوجه منظور شما شدم. منظور شما عدم تناسب شخص معرفی شده با موضوع این تاپیک است. در این تاپیک گفته شده افرادی که در راه بشریت (خدمت به بشریت) قهرمان بودند معرفی کنید ولی برخی از این افراد فقط به یک یا چند نفر کمک کرده اند و کمک ایشان خدمتی به کل جامعه بشری نبوده.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی MEHDI
مثلا یک دانشمند واکسن بیماری مهلکی را کشف می کند در نتیجه تمام بشریت از هر مذهب و نژادی را نجات می دهد ولی مثلا آن کشیش فقط چند نفر را از مرگ نجات داده است و خدمتی به کل بشریت نکرده.
اما من کار آن کشیش را بیهوده و غیرقابل تقدیر نمی دانم و همانطور که دوست خوبمان داریوش شرح مفصلی در چند پست دادند ایشان هم قهرمان بودند و کار بسیار بزرگ و قابل تقدیر از نظر اخلاقی انجام دادند.
Major Leo در عملیات نرماندی یک چشمش رو از دست میده ، بعدش در هلند در شهر Zwolle تنهایی وارد قرارگاه SS میشه همه رو به رگبار میبنده و می‌کشه و ۹۳ تا از ورماخت رو هم اسیر میگیره و شهر رو آزاد میکنه!
فایل پیوست 4459
آقا ابا عبدالله امام حسین (ع) ابر قهرمان امر به معروف و نهی از منکر که مقارن ایام شهادت و سوگواری سالار شهیدان هستیم. ۷۲ تن یاران با وفای ایشان را فراموش نکنیم. همگی قهرمانان تاریخ بشریت بودند.
بعد از خوندن کتاب به یاد کاتالونیا بسیار تحت تاثیر شخصیت نویسنده آن یعنی جرج اوروِل قرار گرفتم. او بخاطر ندای وجدانش زندگی آسوده ای که در انگلستان داشت رو رها کرد و با همسرش اومد اسپانیا تا علیه فاشیستهای زورگو بجنگه. چون نمیتونست دست روی دست بذاره و جلوی چشمش انقلاب اسپانیا خاموش بشه. اورول که سابقا در نیروی نظامی امپراتوری بریتانیا کار میکرده و جنگیدن رو بلد بوده عازم جبهه جنگ اسپانیا میشه و همزمان کتاب با ارزشش رو هم مینویسه. متن و لحن این کتاب اینطوریه که انگار اورول یک کار بسیار پیش پا افتاده و طبیعی انجام داده نه فداکاری و از جان گذشتگی: در کتاب هیچ وقت لحن خودستایانه، خودمهم پندار و اینها ازش نمیبینیم.
در این جنگ(که داستان درازی داره) یک گلوله به گلوی اورول اصابت میکنه که به سختی ازش جون سالم بدر میبره. البته اثر این زخم مطمئنا تا آخر عمرش باقی مونده. در پایان هم قبل از اتمام جنگ، انقلاب عملا توسط حزب کمونیست(با پشت گرمی شوروی) سرکوب میشه و بسیاری از دوستانش قربانی این سرکوب میشن و اورول با همسرش بصورت مخفیانه از اسپانیا خارج میشن. کلا خصوصیاتی از جرج اورول در این کتاب میبینیم که بسیار ستایش برانگیز هست، مثلا فروتنی، صداقت و بی طرفی.
به نظرم اگه قهرمانی وجود داشته باشه اون یک قهرمان واقعیه.
http://www.daftarche.com/images/imported/2014/10/30.jpg
حاین تاپیک برای کسانی است که در راه بشریت قهرمانی کرده اند. حسین و یارانش برای کودتا در جهت ایجاد حکومت اسلام ناب محمدی اقدام کردند و شکست خوردند و کشته شدند. اسلام و حکومت اسلامی ضد بشریت و ضد حقوق بشر است. پس هیچ یک از امامان و اولیای دین اسلام شامل این تاپیک نمی شوند.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Hezbollah_yaAli
حالا طرفی که میگیم حتما باید مرده باشه؟ :e057:
به نظرم نه. مثلا اسنودن یک قهرمان هست وهنوز زنده است. ولتر و جان استوارت میل وهزاران نفر دیگر به مرگ طبیعی مردند.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی kourosh_iran