امیرجان بدبختانه حتی نمیشه مطمئن بود چیزی که من نمیپسندم اصلا ایراد هست یا نه!! به عبارت دیگه، من هستم که خصوصیات و باورهام رو کنترل و سازماندهی میکنم یا بر عکس؟گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
نمایش نسخه قابل چاپ
امیرجان بدبختانه حتی نمیشه مطمئن بود چیزی که من نمیپسندم اصلا ایراد هست یا نه!! به عبارت دیگه، من هستم که خصوصیات و باورهام رو کنترل و سازماندهی میکنم یا بر عکس؟گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
البته سنجه‌های پرشماری برای داوری به این پدیده‌ها هست، برای مثال کارکرد اجتماعی. پرخوری و چاقی، یا سیگار کشیدن اعمالی هستند که بطور فوری یا در بلند مدت میزان بازده اجتماعی فرد را کاهش می‌دهند. سقوط این بازده هرچند در ظاهر تضادی بنیادین با فردیت نداشته باشد، و شاید حتی برخی بدلیل ذات سرکوبگر جوامع فعلی آنرا نکته‌ای مثبت تلقی بکنند، در نهایت منجر به دسترسی کمتر فرد به منابع، امکانات و موقعیت‌ها می‌شود و برای خود او هم خوب نیست ..گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Anarchy
شاخص رضایتمندی هم تا جایی که با عینیت سرشاخ نشده عنصری‌ست کلیدی و مهم: اگر شما مبتلا به سندروم وسواسی-روانی نیستید، و شماری از رفتارهای خود را نمی‌پسندید یعنی که آنها باید دگرگون بشوند، منشاء این نپسندیدن هرچه می‌خواهد باشد.
جلب رضایت دیگران هم انگیزه‌ی دیگری‌ست برای تغییر کردن. گاهی شما رفتاری را می‌پسندید و به آن خو کرده‌اید و ناراحتی هم از آن ندارید، این عادت لطمه‌ای را هم به کسی نمی‌زند. اما شخصی که در زندگی شما نقشی اساسی ایفا می‌کند با آن مشکل دارد، و شما با سنجیدن و سبک‌سنگین کردن منافع راضی نگه داشتن آن شخص یا پافشاری بر آن رفتار، تصمیم می‌گیرید که دست به «اصلاح شخصیت» بزنید.
و ...
به زعم من بهتر است پیش از جلوتر رفتن گفتگو، مشخص بکنیم که آیا قصد ما برسی راه‌ها و «چگونگی» اصلاح شخصیت است یا دلایل و بایستگی‌های آن؟ یا کمی از هر دو؟
خب یه کمی هم به مشکل من بپردازید... :e058:
الان پاییز شدهــ... و مشکلمـــ... چنیدن برابر... !
به نظرم حالا که این بحث شروع شد کمی سیستماتیک تر پیش بریم بهتره...ابتدا دلایل و بایستگی بعد راه ها و چگونگی!! هیچ کدام از اینها به تنهایی مفید نیست.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
در افسرده شدن از هوای ابری پس با دوستمان sonixax هنبازید!گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Alice
برای احساساتی نشدن باید چندین گام را رفت:
1- شناخت احساس و کارکرد آن
2- درآوردن زمان‌هایی که احساساتی میشوید (اندیشدین یا reflect کردن روی خود)
3- درآوردن رویکرد‌هایی که بجای احساسی شدن میتوانید بکار ببرید.
4- آزمودن رویکردها و اگر نیاز بود برگشت به 2
احساس روی هم رفته چیز خوبی است، گفتیم همان «اندیشه پیش‌پرداخته» یا از پیش پردازش شده احساس است که به فرایند فرگزینی (تصمیم‌گیری) بسی تندا میدهد.
احساساتی شدن نیز کارکردهای بسیار دارد و باید میان خرد و احساس یک همسنگی (توازن) خوب پابرجا کرد.
چه عجب بالاخره یه آدم احساساتی هم اینجا پیدا شد... !گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Mehrbod
فکر می کردم همه اینجا مثل ربات میمونن که فقط مغزشون بیش از اندازه سازماندهی شدهــــ... :) جسارت نشه
به نظر من احساس غرور یکی از مضر ترین و بی جا ترین و بدردنخور ترین احساساتی هست که در وجود تمام انسان ها به نحوی وجود دارد و انسانی که قصد پیشرفت دارد باید به هر نحوی غرور خود رو خفه کند!گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Mehrbod
بزنم به تخته :e405: حافظه ی بسیار خوبی دارید. قدرش را بدانید. من رو یاد هارددیسک کامپیوتر انداختید:e404:گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Ouroboros
باید سعی کنید منطقی فکر کنید. البته بنا به ذات صفات هورمون استروژن این برای جنس شما فکر میکنم کمی سخت باشه ولی سر و کله زدن در محیط های کاری با مردها به نظرم خیلی به رشد منطق در خانم ها کمک میکنه.گفت‌آورد:
نوشته اصلی از سوی Alice
باید سعی کنید در دنیای واقعی و رئال زندگی کنید.
ببخشید من نمیتونم نقل قول کنم ولی در جواب دوستی که گفته تعریف نرمان بودن سخته باید بگم اتفاقا نرمال بودن تعریف بسیار ساده ای داره. شخصی که معمولا در آرامش به سر میبره یه آدم نرمال هست. کسی که به هر مساله ای به اندازه ای باید بها میده نه بیشتر نه کمتر. زندگی رو نه اونقدر سخت میگیره که در عذاب بیفته خودش یا اینقدر بیخیال هست که دیگران رو به عذاب بندازه.