کام آن،من یه شاید گذاشتم تو هم اینقدر قطعی نگو:))
نمایش نسخه قابل چاپ
اصولا ایده رسیدن به آنارشیسم از راه کمونیسم ایده شکست خورده ای هست،چون اصلا طبقه بوروکرات رو در نظر نمیگیره که نهایت تلاششون رو میکنند که دولت پابرجا بمونه و اتفاقا از هر دولت دیگه ای هم قدرت بیشتری دارند(به خاطر کنترل کامل اقتصاد)
دوما سیتم چند حزبی ایرادات زیادی داره،مثل دموکراسی. ولی کسی که این ایرادات رو مطرح بکنه نمیتونه بجاش سیستم تک حزبی رو پیشنهاد بکنه که افتضاح کامل هست.
به قولی احزاب بیشتر انرژیشون رو میزارند که اثبات کنند اون یکی حزب برای حکومت مناسب نیست(و موفق هم هستند!)...خب اینطور حداقل هیچ حزبی نمیتونه ناکارامدیش رو پنهان کنه و برای مدت زیادی قدرت رو به دست بگیره ولی در سیستم تک حزبی عملا هیچ نیروی سازمان یافته ای وجود نداره که ادعاهای حزب رو به چالش بکشه و حزب همیشه خودش رو کارامد نشون میده و دارای مونوپولی قدرت میشه.
بعد بزرگترین مشکل آنارشیسم اینه که مخالفینش راحت میتونند سرنگونش کنند، به نظرم راحت ترین راه برای پیاده شدن آنارشیسم اینه که کل سیستم حکومت داری رو به روبات ها بسپریم، اینطور عملا هیچ قدرت انسانی وجود نخواهد داشت که بتونه سیستم رو سرنگون کنه و در عوض انگیزه قدرت طلبی هم در روبات ها وجود نداره که بتووند باهاش انسان ها رو به بردگی بکشند(در عوض اگر همچین سیستم روباتیکی دست یک انسان باشه کاملا این توانایی رو داره)
البته زمانی هم برای انقلاب لازم است ، یک موقعی که حکومت فاشیستی است یا فئودالی باید حاکم را از تخمها بر دروازه شهر آویزان کرد مثل تزار!
در اینکه در تمام نمونههایِ کمونیستی یک دولت عریض و طویل بوجود اومده بحثی نیست،
ولی سوال من این هست که تئوری دربارهیِ اوتوپیا چه بوده و چه هست؟
اینرو از این جهت میگم که جناب مزدک از آنارشیسم انتقاد میکرد که اونها هم ناچار هستند
به چیزی مثل دولت تن بدند، هرچند کوچک باشه و فقط نام اونرو دولت نمیگزارند. البته اینجا
بحث دربارهیِ نحوهیِ تصمیمگیری دربارهیِ امور روزمره هست و سیستم اصلی سیاسی
معلوم هست از روی کمونیسم و اصلا بحثی ندارد.
در سال 1939 وقتی مسئولین شرکت "گندم کانزاس" متوجه شدند که مادران فقیر با پارچه بسته بندی آنها برای فرزندان خود لباس درست میکنند، شروع به استفاده از پارچه های طرحدار برای بسته بندی کردند تا بچه های فقیر لباسهای زیباتری داشته باشند و در کمال مهربانی کاری کردند که آرم این شرکت با اولین شستشو پاک میشد!!
همزمان حکومت کمونیستی شوروی مشغول کشتار و سرکوب و فرستادن مردم لهستان،اوکراین،مولداوی و جمهوری بالتیک به اردوگاه های کار اجباری و به بردگی گرفتن آنها بود! بخشی از این سرکوبها نهایتن منجر شد به کشتار کاتین در کشور لهستان که در نتیجه اون 22 هزار لهستانی توسط کمیساریای خلق در امور داخلی (سازمان امنیت داخلی شوروی) اعدام شدند.