انشعابها
در طی دو دهه از تشکیل این حزب، مانند هر حزب و سازمان دیگری، افرادی از آن به دلایل مختلف جدا شده اند. از آن جمله می توان به
رضا مقدم و
ایرج آذرین از موسسین حزب اشاره کرد که در اختلاف نظر با تئوریهای
منصور حکمت در مورد
قدرت سیاسی حزب را ترک کردند.
در سال ۲۰۰۴ بعد از مرگ منصور حکمت در نحوه رهبری حزب و همینطور مبارزه سیاسی و انقلاب اختلافات شدیدی در گرفت. این اختلافات پیشتر در زمان حیات حکمت نیز ابتدا با طرح نحوه رهبری حزب مطرح شده بودند. در نهایت ۲۴ نفر از اعضای کمیته مرکزی و اکثریت کمیته کردستان وقت حککا از این حزب جدا شدند و به رهبری معنوی
کوروش مدرسی،
حزب حکمتیست را تشکیل دادند.
خوده این حزب نیز در سال ۲۰۱۱ به دنبال مباحث درونی به دو جناح تقسیم شد. یک جناح امروزه با نام حزب حکمتیست-خط رسمی شناخته می شود. جناح دیگر که اکثریت حزب را تشکیل می دهد، با همان نام حزب حکمتیست به فعالیت خود ادامه می دهد که عموماً به عنوان جناح
فاتح شیخ -
رحمان حسین زاده از آن نام برده می شود.
در سال ۲۰۱۲ با علنی شدن اختلافات در حزب حکمتیست و تغییر مواضع بخش عمده نیروهای این حزب،
حمید تقوایی با برگزاریی سمینار
چشم انداز نزدیکی و اتحاد نیروهای کمونیسم کارگری شرایطی را برای اتحاد دوباره این دو حزب - جناح مطرح کرد.
[۱۶] این سمینار به مباحث گسترده ای در صفوف
کمونیسم کارگری دامن زد
[۱۷] که در نهایت به نشست مشترک دو حزب کمونیست کارگری ایران و حزب حکمتیست جناح فاتح شیخ و رحمان حسین زاده منجر شد اما نتیجه ای در بر نداشت.
[۱۸] [۱۹] در هر حال این نشست اما منجر به آغاز فعالیتهای مشترک محدودی چه بصورت عملی و چه بصورت صدور بیانیه مشترک بین این دو حزب شد. تلاشها برای ادغام مجدد این دو حزب هنوز در جریان است.