نمایش نسخه قابل چاپ
من در پی فراخواندن دوستان به پارسیک نویسی بودم.گفتآورد:
نوشته اصلی از سوی Mehrbod
نون میگویند شیوه ی شما ما را میآزارد!
یه چیزی بگم دوستان یادبگیرند. من در ایران که دانشگاه میرفتم(همین چندماه پیش) هرچه استادان میگفتند
به پارسیک میترزبانیدم! درست با گفتن استاد! نون شما پروای(حوصله) خواندن نوشتارهای ما را ندارید!
پارسیگر
مزدک و دوستان(من و مهربد و آلیس و آریا وستوده) شد 6 تا...گفتآورد:
نوشته اصلی از سوی kourosh_bikhoda
من که از دل خود اینگونه سخنگفتن را میدوسم هیچ!
آماج تنها این فروم نیست و خیلی ها در خیلی جاهای دیگر نیز به دنبال پارسی گویی هستند.
دریا هم از از هزاران رود دریا میشود!
نون که ابزار هم نداریم و نمیتوانیم دیگران رو بیاموزیم درست.
ولی شما گفتید خوانندگان را میازارد! این چیز دیگریست.
ما اگر چند تن هم بیاموزیم گیرم 100 سال دیگر فرهنگستانمان درست شد زبان همه کشور پارسیک میشود.
پرسش مهادین من از شما این است که شما درست از ما چه میخواهید؟
میخواهید دست از پارسیک برداریم و زبان فارسی آمیخته با تازی را بکارگیریم؟
چون در نوشته ی نخست این میسهید و اکنون میسهد میخواهید کمکمان کنید آن را گسترش دهیم!
پارسیگر
پارسیگر
من از شما هیچی نمیخوام. فرنام این جستار هم گفتگو در این بارست. پس موضوع نمیتونه فقط "آزاردهندگی" یا فقط "امکان" این کار باشه. من برام جالبه این موضوع که چرا شماها دارید این کارو میکنید. دیدم که چند نفر دیگه هم چندان راحت نیستند.گفتآورد:
نوشته اصلی از سوی homayoun
شما چه 4 نفر باشید چه 6 نفر چه تمام 300 نفر کاربران این انجمن تفاوتی در این نمیکنه که کارتون با هدفش سازگار نیست. شما نمیتونید جامعه رو پارسیگو کنید. میتونید در نهایت یک، دو، سه انجمن رو پارسیگو کنید تازه اونهم در بهترین حالت اونهم در شرایط آرمانی.
من میگم این حرف های شما یک مقدار زیادی رویاگونست. به دلیل هدف رویایی که دارید. کمکی هم از دستم بر نمیاد و البته اگر میومد هم شاید نمیکردم مادامیکه هدفتون فقط خوانندگان اندک این انجمن باشه. من بعید میدونم کسی که از طریق سرچ گوگول به این تاپیک ها اومده باشه چیزی از حرفهاتون سر در بیاره.
میشود همبود را پارسیگوی کرد ولی آری زمان زیادی میخواهد. هرچند اگر هم نشود درست نیست.گفتآورد:
نوشته اصلی از سوی kourosh_bikhoda
من پارسیک را میدوسم چون آن را بهتر درمیابم. در خانه و با دوستان که نمیتوانم پارسیک بگویم
ولی هرجا بشد میکوشم پارسیک گویم. پس گفتن آن از روی اِشک و دوسیدن است.
بی شک میدانید چه اندازه پارسیک از فارسی سرتر است.
دست کم کمی از این زبان در زندگیمان بهره جوییم.
پیشتر هم گفتم که من اگر برخیزم تو اگر برخیزی همه میخیزند!
پارسیگر
خیر من با این تیکه مخالفم. هم از این جهت که واقعی نیست و "همه"ای که میگید از انگشتان دست و پا تجاوز نمیکنه. هم از این جهت که تا زمانیکه زبان معیار و رسمی ما اینیه که هست کار شما هم بیهودست.گفتآورد:
نوشته اصلی از سوی homayoun
خب یا کار ما درست است و باید پارسیک آموخت, یا نادرست است و نباید آموخت.گفتآورد:
نوشته اصلی از سوی kourosh_bikhoda
خواننده و کاربر هم آنجا پی‌نویسِ رنگارنگ و لنگرپیوند خورده‌یِ آراسته دارد دیگر, کم مانده همراه با هر نوشته یک کلوچه‌ای چیزی هم بدهیم! :4:
دیگر سخنان اتان هم بیهوده بود, همه‌یِ مردم ایران که نباید پارسیک به یک اندازه بیاموزند و بدانند, هر کس
فراخور به کار و رَسته و نیاز اش از زبان زیبا و کارآمدِ امان می‌بهرد, در انگلیسی هم نمونه‌وار جز این نیست, همه که
شکسپیر نمیتوانند بخوانند یا همه سخنوَر (≈eloquent) و ادب‌وَر (literate) که نیستند; پس سنجه این است که خواننده
دریابد چه میگوییم که میبینیم درمیابد و هتّا از خود من بارها در اینجا و دیگر سخنگاه‌ها از همین شیوه‌یِ نگارش و سخن‌وَری‌ام سپاس‌گزارده‌اند.
از مزدکْ سرور گرامی نیز من این گفتآورد را سالها پیش چه در پارسیگ و چه در زندگی, آویزه‌یِ گوش خویش نمودم:
ساختارشناسی زبان پارسیک - برگ 7
بجای وادادن در برابر واقعیت تلخ، بهتر است آدمی بكوشد كه واقعیت را بسود خود دگرگون كند و اگر بتواند حتی یك واژه ی تازی را هم از زبان شیرین مادری خود بیرون بیندازد بهتر از این است كه بگوید چه كنم ! ناراحتم! ولی همچنان در گنداب بماند و دیگران را هم به ماندن در گنداب گول بزند!!
— مزدک بامداد
پارسیگر
:e00e:گفتآورد:
نوشته اصلی از سوی Mehrbod
هرکسی میاموزد و خود به دیگران میاموزد. پس از چندی خیلی ها پارسیگوی میشوند.گفتآورد:
نوشته اصلی از سوی kourosh_bikhoda
اینچنان نمیشود نمیشود نگویید. میشود. زمانی که دین ایسلام هم آمد با آنها جنگیدند
نون نگوید من پارسیک را با ایسلام همسنجیدم ... میخواهم بگویم چون چیز خوبی است همه گیر میشود
چون هومن دانا این زبان برتر را میپذیرد! همه اش هم از روی تنپروری و (عادت) است!
زمانی که عدلیه را هم کردند دادگستری یا سوپسید را یارانه مردم میخندیدند چنانچه گذشت این واژگان همه گیر شد.
کمی بیشتر کوشش کنیم تازی از 30% به 5% میرسد و یکباره آن را به زیر 0 میرسانیم! باشد تا امیدوار باشیم!
ویرایش:چنانچه اسپاگتی را بر دست راستم و قوری چینی راسل را بر دست چپم بگذارید بازهم زبان پارسیک را نمی رهانم!
پارسیگر
:e00e:گفتآورد:
نوشته اصلی از سوی homayoun
من دوست دختری ایرانی داشتم و چندی از هم دور بودیم, چون هر دو ادبسار دوست داشتیم گاهی برای هم از چیزهاییکه داشتیم
این روزها میخواندیم میگفتیم و گاهی هم چند برگی را رو‌میخواندیم, که من اینجا پُرگاه ترفند زده و نسک را همزمان که رومیخواندم به پارسیگ هم می‌تَرزبانیدم (:
نه شوربختانه هیچ پیوند آنچنانی میان خوبی و فراگیری یک چیز نداریم, برای نمونه چینش کلید‌تخته (keyboard layout) کنونی qwerty که با آن مینویسیدگفتآورد:
نوشته اصلی از سوی homayoun
جوری ساخته شده که در فربود روند تایپ شما را کُند کند! زیرا کلید‌تخته‌ها در گذشته که رایانه‌ای و الکترونیک نبودند اگر همزمان از دو دست چپ و راست
می‌بهریستید مایه‌یِ گیر کردن چرخ آن میشدند, از همینرو جوری وات‌ها را بر آن گستردند که گرایندی این رویداد با کاهش تندای تایپ, به ٠ برسد!
امروز ولی هنوز بسیاری نتوانسته‌اند این را بدگرانند و یکی از پیشگامان دگرش این چینش August Dvorak - WiKi بود که با
آناکاویِ بسامد کاربرد کلید‌ها, چینشی نوین و کارآمد نوآورد که تندای تایپ و آسیب به ماهیچه‌ها را همزمان بسیار افزود و کاست:
ولی تنها کسانی مانند من که شباروز می‌تایپند از آن می‌بهرند و این سُستی
مردم آن اندازه بر خود Dvorak گران آمد که سرانجام کار چنین درآمد:
I'm tired of trying to do something worthwhile for the human race, they simply don't want to change!
~August Dvorak
من از کوشش بر انجام کاری درخور برای نژاد هومنی خسته‌ام، اینها بسادگی نمیخواهند بـدِگـرند!
— August Dvorak
گرچه کوشش‌هایِ چنین کسی آنجور که باید و شاید هرگز در زمان خود اش سپاسگزاری نشدند, ولی من هربار این گفتآورد را میخوانم بیشتر انگیزه
میگیرم، زیرا با اینکه در زمان Dvorak مردم بکُندی و ُسستی از چینش کلیدخته‌یِ وی بهره گرفتند، ولی سالها دیرتر و به امروز, برای کسانی چون
من و آرام آرام بسیاری دیگر، او بمانند فرشته‌ای درآمده که با نیک‌خواهی اش زندگی‌امان را آسانیده و مایه‌ی آن گشته که بگاه تایپ به یاد
اش باشیم و سپاس اش گزاریم, که نژاد هومنی اگر چنین نیک‌اندیشانی را نداشته باشد بخودی خود هرگز از بیراهه به راهِ درست نخواهد آمد.
پارسیگر
البته واژه ها رفته رفته و به مرور زمان غالب میشوند .گفتآورد:
نوشته اصلی از سوی kourosh_bikhoda
من یادمه دوران طفولیت ما اگر میگفتی آره بی تربیتی بود !!! باید میگفتی بله !
یا مثلن همه میگفتن سوبسید ولی امروز میگن یارانه .
و خیلی واژه های دیگه ، طبیعتن این جایگزینی به خاطر تکرار مداومشون توسط رسانه ها و ... بوده که صورت گرفته .
البته مثل دوستان هم یادگیری چند هزار واژه و بعد هم استفاده کردنشون توسط اکثریت یک مقداری از توهم هم اون ور تره . ولی اگر بشه هر 10 سال 200-300 تا واژه رو غالب و جایگزین کرد توی مدت 100 سال زبان به کل دگرگون میشه .
من فکر نمیکنم هیچ خردمندی به فکر این باشه که یک شبه زبان رو زیر و رو کنه !!!
به هر حال هر چه که هست و هر سرمایه گذاری هم هست هیچ مدله امکان نداره توی کوتاه مدت عملیش کرد و زمان زیاد و جایگزینی چند نسل رو میطلبه .
یک دفعه ای به ملت تزریق بشه جامعه اون رو پس میزنه ولی نم نم و یواش یواش باشه بدون اینکه کسی بفهمه چی شد به کل سیستم عوض میشه .
مثال قورباغه و آب جوش!