موفق شدن یا شکست خوردن.. ما خودمون رُ به خاطر موفقیتهامون غرق افتخار احساس میکنیم و به خاطر اشتباهاتمون سرزنش میکنیم. چرا با اینکه رفتارهای ما صرفاً واکنش هستن خودمون رُ مسئول تمام و کمال اعمالمون میدونیم؟
حتی بدون تکنولوژی, تا چه این "کنترل" و "آزادی" واقعیت داره؟